زیست شناسی و تغییرات جمعیت مگس گل (Scacva albomaculafa (Diptera: Syrphidae روی درختان بادام در شهرکرد

زیست شناسی مراحل لاروی مگس Scaeva albomaculata (Macquart) با استفاده از شته ی Brachycaudus amygdalinus (Schouteden) به عنوان طعمه در آزمایشگاه با دمای 2 ± 20 درجه ی سانتی گراد و رطوبت نسبی 5 ± 45 درصد بررسی شد. طول دوره ی لاروی سن اول تا سوم به ترتیب 098/0 ± 57/ 2، 072/0 ± 57/1 و 085/0 ± 3/4 روز به دست آمد. میزان تغذیه ی لاروهای سن 1 و 2 به ترتیب 87/0 ± 7/21 و 25/1 ± 1/35 پوره ی سن 1 و 2 شته بود. در صورتی که لارو سن 3، از 43/18 ± 2/613 پوره ی سن 4 شته ی بال دار تغذیه نمود. مگس های بالغ اغلب در ساعت های اولیه ی روز از شفیره خارج شدند. طی سال های 1380 تا 1383، تغییرات جمعیت تخم، لارو و رفتارهای لارو در باغ های بادام دو منطقه ی شهرکرد و روستای شوراب صغیر از زمان ظهور حشرات بالغ در اسفند ماه تا شروع فصل سرما در آذر ماه بررسی گردید. در شرایط طبیعی، لاروهایی که تغذیه ی خود را کامل کرده بودند، شاخه های بادام را ترک کرده و در عمق 3 تا 5 سانتی متری سطح خاک شفیره شدند. دو گونه زنبور به نام های Diplazon laetatorius (Fabricius) (Hym.: Ichneumonidae) و Dothriothorax sp. (Hym.: Encyrtidae) به عنوان مهم ترین دشمنان طبیعی این مگس شناسایی شدند که به ترتیب 34% و 5% لاروها را پارازیته نمودند. این زنبورها از شفیره ی مگس خارج شدند. یکی دیگر از منابع تلفات، عامل بیماری زای ناشناخته ای بود که باعث شیری شدن محتویات داخل بدن شفیره های مگس گل می شد.