بررسی ارزش تشخیصی کشت در رده های سلولی و مقایسه آن با تست الایزا در عفونت های سیتومگالوویروس در موارد سقط جنین

با وجودی که کشت گلبولهای سفید مادر دررده های سلولی و شناسایی انکلوزیون های ویروس روش تشخیصی ارزشمندتری در بیماران مبتلا به سیتومگالوویروس است، اما برای تشخیص عفونت سیتومگالوویروس، از تست الایزا و سنجش آنتی بادی های ضد سیتومگالوویروس استفاده می شود. در این مطالعه، هدف ما بررسی ارزش تشخیصی این دو روش برای شناسایی موارد عفونت سیتومگالوویروس در مادر و نقش احتمالی آن در سقط جنین می باشد. در این پژوهش که از نوع ارزیابی آزمون های تشخیصی است، آنتی بادی های ضد سیتومگالوویروس به روش الایزا بررسی شد. هم چنین 5 میلی لیتر خون سیتراته مادر در فلاسک های کشت رده سلولی فیروبلاستی MRC5 تلیقح گردید و بعد از 72 ساعت از نظر تشکیل اجسام انکلوزیون داخل سلولی بررسی شد. نمونه های مثبت انتخاب گردید و به روش PCR از نظر حضور اسیدنوکلئیک سیتومگالوویروس تایید شد.
118 مادر با سابقه سقط جنین بررسی شدند. در 6 مورد (1/7%) تست الایزا و یا کشت سلول از نظر عفونت سیتومگالوویروس مثبت بود که همگی سقط بار اول بودند. در کشت سلولی، 6 مورد انکلوزیون داخل سلولی مشاهده شد که فقط 4 مورد آن در آزمون PCR، از نظر وجود اسیدنوکلئیک سیتومگالوویروس تایید شد. درتست الایزا، 2 مورد افزایش تیتر سرمی آنتی بادی کلاس IgM بر ضد سیتومگالوویروس یافت شد و در مجموع 6 مورد ابتلا به عفونت سیتومگالوویروس تشخیص داده شد. تست الایزا و روش کشت در رده های سلولی، هیچکدام به تنهایی برای تشخیص عفونت سیتومگالوویروس مادر کافی نیستند. احتمالا عفونت سیتومگالوویروس با سقط جنین تکراری رابطه ای ندارد و ترجیحا در سقط های بار اول دیده می شود.