مقایسه ی دو روش پالس اکسی متری و آزمایش گازهای خون شریانی در تعیین درصد

خلاصه دوره ی مراقبت پس از بی هوشی زمانی پر خطر برای کودکان بیمار است. کنترل غیر تهاجمی گازهای خون از انجام روش های تهاجمی جلوگیری کرده و ضمن کنترل مداوم، صرفه جویی در هزینه ها را نیز به دنبال دارد. این تحقیق به منظور مقایسه ی درصد اشباع اکسیژن خون شریانی حاصل از پالس اکسی متری و آزمایش گازهای خون شریانی درکودکان 1 تا 36 ماهه ی تحت عمل جراحی قلب بستری در بخش مراقبت های ویژه ی کودکان بیمارستان قلب شهید رجایی در سال 1376 انجام گرفته است. این تحقیق یک مطالعه ی تحلیلی است که بر روی 50 کودک انجام شد. روش انتخاب نمونه ها نمونه گیری مبتنی بر هدف بوده و پس از 4 ساعت از بدو ورود کودکان یک میلی لیتر خون شریانی برای آزمایش گازهای خون شریانی گرفته و هم زمان مشاهده ی پالس اکسی متری بر روی آن ها انجام شد. اطلاعات دموگرافیک و مشخصات نمونه ها با اطلاعات حاصل از پرونده، آزمایشات و مشاهده ی علایم حیاتی بیمار بوده است. برای تجزیه و تحلیل داده ها از شاخص های میانگین، انحراف معیار، آزمون تی و ضریب همبستگی پیرسون استفاده شد. از 50 کودک مورد بررسی، 57 درصد تحت عمل جراحی قلب بازو 43 درصد تحت عمل جراحی قلب بسته قرار گرفته بودند. 42درصد کودکان در سنین 12 تا 36 ماه و 6 درصد بین گروه سنی 1 تا 5 ماهه بودند. بین درصد اشباع اکسیژن شریانی حاصل از پالس اکسی متری با درصد اشباع اکسیژن در آزمایش خون شریانی همبستگی قوی وجود داشت (995% = r). نتایج نشان داد که می توان از پالس اکسی متری به عنوان یک وسیله ی غیر تهاجمی در مورد اطفال تحت جراحی قلب استفاده کرد. استفاده از فرمول به دست آمده در این تحقیق برای تبدیل درصد اشباع اکسیژن به دست آمده از پالس اکسی متری به درصد اشباع آن در اندازه گیری خون شریانی توصیه می شود.