بررسی مقایسه ای تاثیر تخلیه خون جفت از بندناف و تزریق اکسی توسین داخل ورید نافی بر طول مرحله سوم زایمان

بررسی و مقایسه تاثیر تخلیه خون جفت از بندناف و تزریق اکسی توسین داخل ورید نافی بر طول مرحله سوم زایمان. در این پژوهش که یک مطالعه نیمه تجربی است، جمعا 180 زن که زایمان طبیعی داشتند بطور تصادفی در سه گروه (60 نفری) شاهد، تخلیه و اکسی توسین قرار گرفتند. گروه شاهد مراقبتهای معمول در اتاق زایمان را دریافت داشتند، در مورد گروه تخلیه علاوه بر مراقبتهای معمول پس از تولد کامل نوزاد، بندناف توسط پژوهشگر باز و خون جفت تخلیه گردید. در گروه اکسی توسین علاوه بر مراقبتهای معمول پس از تولد کامل نوزاد، 10 واحد اکسی توسین رقیق شده در 10 میلی لیتر سرم فیزیولوژیک بداخل ورید بند ناف تزریق گشت. به منظور مقایسه گروه ها از نرم افزار SPSS و آزمونهای آنالیز واریانس و اختلاف میانگین دو جامعه (آزمون t) و آزمون دقیق فیشر استفاده شد.
بین میانگین طول مرحله سوم زایمان در گروه تخلیه و شاهد اختلاف معنی داری وجود نداشت. مقایسه میانگین طول مرحله سوم زایمان در گروه اکسی توسین و شاهد نشانگر وجود اختلاف آماری معنی دار بود و مقایسه میانگین طول مرحله سوم زایمان در گروه اکسی توسین و تخلیه نیز اختلاف آماری معنی دار را نشان میداد.
روش تخلیه خون جفت از بندناف بر طول مرحله سوم زایمان تاثیر نداشته ولی روش تزریق اکسی توسین داخل ورید نافی بر طول مرحله سوم زایمان مؤثر بوده و آن را کوتاه می کند. این روش که یک روش بی خطر است که سبب جدا شدن و خروج جفت شده و می تواند جهت پیشگیری از خارج سازی دستی جفت در برخی زنان مورد استفاده قرار گیرد.