یافته های رفتاری و الکتروفیزیولوژیک در دو جوان مبتلا به نوروپاتی شنوایی

" نوروپاتی شنوایی " اختلالی است که با عدم ثبت یا نتیجه غیر طبیعی پاسخ شنوایی ساقه مغز در کنار حفظ عملکرد سلول های مویی حلزون تشخیص داده می شود. توانایی درک گفتار این بیماران با آستانه های شنوایی رفتاری آنها همخوانی نداشته و علت آن نقص در پردازش مشخصات زمانی محرک و ناهمزمانی فعالیت عصب شنوایی گزارش شده است.
معرفی مورد: بیماران، دو دختر جوان 19 و 20 ساله بودند که در خانواده و فامیل آنها سابقه کم شنوایی و مشکلات زبان و گفتار و همچنین ابتلا به هیچ بیماری ارثی یا مزمنی وجود نداشت. برای تایید وجود نوروپاتی شنوایی در این بیماران، به نتایج آزمایش های شنوایی رفتاری، الکتروآکوستیک و پاسخ های برانگیخته شنوایی استناد شد. معاینه عصب شناختی و ارزیابی بینایی و حسی- پیکری بیماران با وجود گذشت چند سال از بیماری آنها، مشکل حسی- حرکتی همراهی را نشان نداد. نتیجه تصویربرداری رزونانس مغناطیسی بیماران نیز طبیعی بود.
با توجه به نتایج مجموعه آزمایش های انجام شده که کاهش شدید توانایی درک گفتار در اثر آسیب عصب هشت مغزی بدون وجود دیگر اختلالات عصبی همراه را نشان می دهد، شاید بتوان این بیماران را دو نمونه نادر از نوروپاتی شنوایی صرف معرفی نمود.