میزان رضایتمندی از سمعک در زندگی روزمره سالمندان کم شنوا

هدف از مطالعه حاضر، بررسی میزان رضایتمندی از سمعک و عوامل موثر بر آن در زندگی روزمره سالمندان کم شنوا بود.
در مطالعه مقطعی حاضر، 32 سالمند استفاده کننده از سمعک با کم شنوایی حسی عصبی متوسط تا شدید (میانگین سن 9/8±63/5 سال) مراجعه کننده به کلینیک شنوایی بخش خصوصی (کلینیک شنوایی شناسی آلتون شنوا، مرکز توانبخشی شنوایی نیوشا، کلینیک شنوایی شناسی گلریز) جهت پاسخ دهی به نسخه فارسی پرسش نامه «سنجش رضایتمندی از سمعک در زندگی روزمره» انتخاب شدند. این پرسش نامه، میزان رضایتمندی را از طریق یک امتیاز کلی و چهار زیر آزمون به شکل کمی نشان می دهد. بر اساس فرم تاریخچه گیری، وضعیت اقتصادی- اجتماعی افراد در حد متوسط قرار داشت.
متوسط کل امتیاز در نسخه فارسی پرسش نامه حاضر، 0/57±4/24 (حداقل 2/24 و حداکثر 5/12) بود که میزان رضایت در حد متوسط را نشان می دهد. متوسط امتیاز در زیرآزمون «تاثیرات مثبت» 0/83±4/33 (رضایت متوسط تا نسبتا زیاد) زیرآزمون «خدمات و هزینه ها» 0/84±3/60 (رضایت نسبتا پایین)، زیرآزمون «ویژگی های منفی» 0/94±4/05 (رضایت متوسط)، و در زیرآزمون «خودپنداری» 1/25±5/00 (رضایت نسبتا زیاد) بود. بین سطح رضایتمندی با میزان استفاده از سمعک، ساعات استفاده از سمعک و سطح تحصیلات ارتباط معناداری مشاهده شد (P<0/05). اما بین دو جنس در سطح رضایتمندی، تفاوت معناداری وجود نداشت (P<0/0566).
نتایج رضایت سالمندان استفاده کننده از سمعک، نسبت به سایر مطالعات قبلی در این زمینه، سطح پایین تری را نشان می دهد. با بررسی عوامل مرتبط با رضایتمندی از سمعک، به نظر می رسد عواملی همچون استفاده از فناوری روز، ارزیابی نیازهای ارتباطی و شنوایی (پیش از تجویز سمعک و پس از آن) و مشاوره دقیق درمورد توانایی ها و محدودیت های این پروتز در کنار بهبود ارائه خدمات عمومی بتواند در افزایش رضایت استفاده کنندگان از سمعک، تاثیر داشته باشد.