تفسیر تحریم متعه الحج بیان شده از سوی خلیفه دوم

این مسئله از ضروریات تاریخی اسلام مطرح شده که عمر به تحریم متعه- النساء و متعه الحج پرداخته است. مشرکان در دوران جاهلیت مناسک حج را انجام می دادند. آنان به خاطر وجود بتهایی که در خانه کعبه نصب کرده بودند و در واقع خانه کعبه را خانه بتان می دانستند، به این مناسک و اعمال دست می زدند. مشرکان عمره را در ماه های حج از زشت ترین اعمال در زمین می دانستند و عنوان می کردند: آنگاه که ماه صفر به پایان رسید عمره برای عمره گذاران حلال می گردد. حضرت نبی (ص) فرمود که من در وادی عقیق بودم که جبرئیل امین به سوی من آمد و فرمود: عمره در حج داخل شده است تا روز قیامت. ابن ابی الحدید تحریم را از مسایل اجتهادی شخص عمر تلقی می کند. روزی حضرت علی (ع) به عمر فرمود آیا تو از متعه الحج نهی کردی؟ عمر عنوان نمود نه؛ ولیکن من اراده کردم که مردم بیشتر خانه خدا را زیارت کنند. پس حضرت علی (ع) در پاسخ عنوان کرد: کسی که حج را به افراد بیاورد امر نیکویی انجام داده است ولیکن کسی که حج تمتع بجا آورد پس به کتاب خدا و سنت پیامبر اخذ نموده است.