نتایج درمان و پیش آگهی در بیماران مبتلا به رتینوبلاستوما بعد از شیمی درماین اولیه و درمان کانونی بر اساس طبقه بندی بین المللی رتینوبلاستوما

تعیین بقای کره چشم و بقای بیماران مبتلا به رتینوبلاستوما بعد از شیمی درمانی اولیه و درمان کانونی بر اساس طبقه بندی بین المللی رتینوبلاستوما (A تا E) در یک مرکز ارجاعی سرطان های چشم در ایران.
روش پژوهش: این مطالعه به طور گذشته نگر بر روی 156 چشم از 105 بیمار مبتلا به رتینوبلاستوما انجام شد که به طور پی درپی، از سال 1380 تا 1386 به مرکز انکولوژی چشم بیمارستان حضرت رسول اکرم، مراجعه کرده بودند. تمام یافته های دموگرافیک، سابقه خانوادگی، علایم بروز بیماری، مدت زمان بروز علایم تا تشخیص صحیح، یافته های چشمی و روش های درمانی انجام گرفته برای بیماران جمع آوری شدند. فوت کودک مبتلا، جهت محاسبه میزان بقای بیماران و انجام انوکلیشن، برای محاسبه میزان بقای کره چشم به کار گرفته شدند.
بیماران شامل 58 دختر (2/55 درصد) و 47 پسر (8/44 درصد) با میانگین سنی 23±5/28 ماه (120-3 ماه) در زمان تشخیص بودند. میانگین مدت پی گیری بیماران 0/29±9/30 ماه (72-3 ماه) بود. پنج بیمار دارای سابقه خانوادگی مثبت بودند. رتینوبلاستوما در 52 درصد موارد یک طرفه و در 48 درصد از بیماران دوطرفه بود. انوکلیشن در 76 چشم (7/48 درصد) به طور اولیه و در 11 چشم (1/7 درصد) برای درمان عود بیماری انجام شد. چشم ها در 69 مورد (2/44 درصد) با روش های مختلف درمانی حفظ شدند. بقای 5 ساله کره چشم بر اساس تقسیم بندی بین المللی رتینوبلاستوما، 100 درصد برای گروه A، 5/93 درصد برای گروه B، 7/86 درصد، برای گروه C، 1/57 درصد، برای گروه D و صفر برای گروه E محاسبه شد. بقای 5 ساله بیماران 100 درصد برای گروه های A و B، 3/92 درصد برای گروه C، 2/73 درصد برای گروه D و 9/79 درصد برای گروه E بود. بقای 5 ساله بیماران برای مبتلایان به بیماری گروه A تا D بهتر از مبتلایان به گروه E رتینوبلاستوما بود (004/0 P=).
تشخیص زودهنگام رتینوبلاستوما و ارجاع سریع و به موقع به مرکز تخصصی درمان سرطان های چشمی کودکان و هم چنین پیش رفت روش های درمانی می توانند بقای کره چشم و بقای کلی بیماران مبتلا را بهبود بخشند.