سه مورد کارگذاری لنز آنیریدیک به روش تثبیت صلبیه ای هم زمان با پیوند نفوذی قرنیه

گزارش نتایج بالینی و عوارض سه مورد کارگذاری لنز داخل چشمی (IOL) آنیریدیک به روش تثبیت صلبیه ای هم زمان با پیوند نفوذی قرنیه.
روش پژوهش: این مطالعه بر روی 3 بیمار نیازمند پیوند قرنیه که هم زمان دچار آنیریدیا و یا آفاکی بودند انجام شد.
در هر 3 بیمار، پس از انجام ویترکتومی و برداشتن بقایای کپسول، IOL آنیریدیک یک قسمتی دارای دیافراگم تاریک (Marcher® IOL، Stuttgart، Germany)، به روش تثبیت صلبیه ای کار گذاشته شد و سپس پیوند نفوذی قرنیه انجام گردید.
بیماران به طور متوسط به مدت 24 ماه (بین 18 تا 30 ماه) پی گیری شدند. هیچ عارضه ای حین عمل جراحی رخ نداد. دید هر سه بیمار بعد از عمل بهبود یافت و هر سه نفر بهبود در احساس درخشش نور (glare) را گزارش کردند. دو بیمار بعد از جراحی دچار افزایش فشار داخل چشمی (IOP) شدند که در یکی از آن ها، با تیمولول کنترل شد و در دیگری شنت گلوکومی احمد (Ahmed) کار گذاشته شد. هیچ کدام از بیماران دچار یووییت مزمن، ادم کیستی ماکولا و جداشدگی شبکیه نشدند و هر سه از نتایج زیبایی جراحی رضایت داشتند.
کارگذاری لنز آنیریدیک به روش تثبیت صلبیه ای هم زمان با پیوند نفوذی قرنیه در بیماران مبتلا به کدورت قرنیه همراه با آب مروارید یا آفاکی که زنول و عنبیه مناسبی ندارند؛ با نتایج قابل قبولی همراه است.