جایگاه الگوسازی توربین پرخوران در مراحل تطابق پرخوران به موتور

انتخاب پرخوران برای پرخوران کردن موتور احتراق داخلی، فرآیند پیچیده ای است که باید در آن متغیرهای متعددی بررسی شود. انطباق پرخوران باید به گونه ای انجام شود تا بازده بزرگی در محدوده وسیعی از نقاط کاری موتور فراهم شود. در تطابق پرخوران با موتور، علاوه بر تنجار، توربین نیز باید از کارکرد مناسبی در دامنه کاری موتور برخوردار باشد. از این رو پیش از انجام تطابق باید منحنی های مشخصات رفتاری توربین و تنجار در اختیار باشد. بنابراین ضرورت دارد که با روش های تجربی و الگوسازی این امکان فراهم گردد. در این مقاله، کارکرد توربین های جریان شعاعی دو ورودی پرخوران ها بررسی می شود. این تحلیل بر اساس الگوسازی توربین با استفاده از معادلات حاکم بر جریان و ضرایب افت اجزای مختلفی است که به وسیله آن، منحنی های مشخصات رفتاری توربین در شرایط دایمی به دست می آید. از طرفی، در آزمایشگاه پرخوران با انجام آزمایش بر روی توربین در شرایط گوناگون و اندازه گیری کمیت های اصلی جریان، منحنی های کارکردی توربین به دست می آید. مقایسه نتایج الگوسازی با نتایج آزمایشگاهی نشان می دهد که الگوسازی از دقت مناسبی برخوردار است. در انتها، کارکرد موتور احتراق داخلی گازسوز شبیه سازی شده، با نتایج تجربی مقایسه می گردد. با انجام این دو شبیه سازی، امکان بررسی تطابق توربین و موتور فراهم می گردد. نتایج تطابق دو توربین دو ورودی با هندسه های مختلف نشان می دهد که یکی از توربین ها با موتور تطابق خوبی دارد و در دامنه کارکرد موتور بهترین بازده را از خود نشان می دهد.