بررسی فراوانی نسبی علائم افسردگی در دانشجویان پزشکی و پزشکان فارغ التحصیل

افسردگی یکی از شایعترین و ناتوان کننده ترین اختلالات روانپزشکی است که شیوع آن در طول عمر بین 15تا25 درصد تخمین زده می شود. پزشکان نیز از این بیماری در امان نیستند و بروز افسردگی در آنها تاثیری عظیم تر و گسترده تر در مقایسه با سایر جوامع تخصصی دارد چون حتی درجات خفیف نقایص حرفه ای ممکن است بیماران را با خطر مواجه نماید. هدف از این مطالعه بررسی فراوانی و شدت علائم افسردگی در دانشجویان پزشکی وپزشکان فارغ التحصیل است.
این تحقیق یک مطالعه توصیفی مقطعی است که از طریق پرسشنامه افسردگی بک در هزار نفر از دانشجویان سال اول، چهارم و آخر پزشکی، پزشکان عمومی وپزشکان متخصص شهر اصفهان انجام گردیده است که در هر مقطع 200 نمونه بصورت تصادفی خوشه ایانتخاب شده و در مجموع 432 نفر از آزمودنی ها اقدام به تکمیل پرسشنامه نمودند. اطلاعات اولیه در نرم افزار spss با استفاده از آزمونهای کای اسکوار، آنوا و کروس کال والیس تجزیه وتحلیل گردید.
از 432 آزمودنی که اقدام به تکمیل پرسشنامه کرده بودند 171 نفر(6/39%) زن و261 نفر (4/60%) مرد بودند. تعداد مجردین و متاهلین به ترتیب 299 (2/69%) و 133 (8/30%) نفر بود. متوسط نمره بک در کل آزمودنی ها 6/13 و برای گروه های پنجگانه از سال اول دانشکده پزشکی تا متخصصین به ترتیب 2/11، 9/11،3/16،8/19، 6/9 بدست آمد. بین مجردین و متاهلین و همینطور بین زنان ومردان تفاوت آماری معنی داری از نظر نمره بک وجود نداشت.
نتایج این مطالعه حاکی از شیوع بالای علائم افسردگی در دانشجویان پزشکی وپزشکان فارغ التحصیل است. بخصوص فراوانی وشدت افسردگی در مقطع کارورزان و پزشکان عمومی بیشتر وبا سایر گروه ها از نظر آماری تفاوت معنی داری دارد. لذا شایسته است سازمانها و مراجع ذی ربط نسبت به شناسایی عوامل ایجاد کننده و ارائه راه حل های مناسب اقدام کنند تا کارآیی پزشکان وکیفیت ارائه خدمات بهداشتی درمانی ارتقاء یابد.