نتایج گرافت عصبی در بستر اسکار در عصب سیاتیک موش صحرایی(مقایسه روش یک مرحله ای و دو مرحل های)

با وجود تکنیک های متعدد برای درمان آسیب عصبی در بستر اسکار، نتایج این درمان ها هنوز رضایت بخش نمی باشد. تکنیک پیوند دومرحله ای در مورد آسیب های تاندونی گزارش شده است. در این مطالعه روش دو مرحله ای پیوند عصب در مورد آسیب با فاصله بلند در عصب سیاتیک در بستر اسکار آزموده شد.

در 20 موش صحرایی، عصب سیاتیک پای راست بریده و خارج شد. موش ها به دو گروه «پیوند یک مرحله ای» و «پیوند دو مرحله ای» که عبارت بود از گذاشتن گرافت در کانال ایجاد شده با یک میله سیلیکون تقسیم شدند. در گروه 1 لوله سیلیکونی در محل عصب به دو سر عصب پیوند شد و در گروه 2 روی سر عصب کلاهک سیلیکونی قرار داده شد. در دو گروه ایجاد بافت اسکار در بستر عصب توسط پودر تتراسیکلین القا گردید. پس از چهار هفته، در تمام موش ها طی عمل دوم، از عصب مدیان دو دست برای پیوند به عصب سیاتیک استفاده شد. 15 هفته پس از پیوند، تمامی موش ها تحت ارزیابی های عملکردی و بررسی هیستولوژیک اسکار و برش های عصبی قرار گرفتند.

عملکرد حرکتی و حسی که توسط آزمون های «زاویه کف پا با راستای حرکت»، «مقایسه قدرت عضلات اکستانسور کف پا»، «نسبت وزن تر عضلات سولیوس و گاستروکنمیوس» و «وقفه پاسخ گویی به تحریک حسی» سنجیده شدند، در گروه 1 پیوند دومرحله ای نتایج بهتری نشان داد (0/05>p). نتایج بافتی نیز با این نتایج همخوانی داشتند و میزان اسکار کمتی را در گروه 1 نشان داد.

این مطالعه توصیه می کند که پیوند دو مرحله ای عصب در بستر اسکار موجب بهبود نتایج پیوند عصب می شود. مطالعات بیشتری برای بررسی امکان استفاده از این روش در انسان مورد نیاز است.