اثر آلومینیوم بررشد سلولهای آستروسیت جنین انسان در محیط کشت

آلومینیوم به لحاظ فراوانی سومین عنصر کره زمین است. این عنصر در بعضی بیماری های دژنره شدن سیستم عصبی مانند آلزایمر نقش دارد.در مطالعه حاضر ما اثر آلومینیوم بر سلولهای آستروسیت جنین انسان را بررسی کردیم.
در این مطالعه تجربی اثرات مجاورت باغلظتهای مختلف آلومینیوم به مدت3، 9 و12 روز بر رشد آستروسیتها با روش سنجش MTT بررسی شد. سپس اثر آلومینیوم بر بیان ژنهای درگیر در خودکشی سلولی با روش ایمنو سیتوشیمی (ICC) ارزیابی گردید. نتایج توسط نرم افزار آماریStata مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.
یافته های پژوهش: نتایج نشان داد که آلومینیوم با غلظت یک و یک و نیم میلی مولار در مدت 3 روز سبب کاهش رشد سلولهای آستروسیت شد)به ترتیب01/>P و 03/>(P، اما در غلظتهای کمتر (100 و500 میکرومولار) برای ایجاد سمیت، به زمان مجاورت بیشتری نیاز بود. (9 روز برای غلظت 500 و12 روز برای غلظت 100 میکرومولار) (000/0=P). آلومینیوم بیان ژنهای درگیر در خودکشی سلولی را تغییر نداد.
آلومینیوم در مجاورت طولانی مدت حتی در غلظتهای کم نیز برای سلولهای آستروسیت جنین انسان سمی است ولی به نظرمی رسد بیان ژنهای درگیر در خودکشی سلولی را تغییر نمی دهد.