مقایسه اثر بی دردی ناشی از تزریق اورکسین A و مرفین بداخل ماده خاکستری دورقنات بر رفتار درد القا شده توسط فرمالین

اورکسینA و B (هیپوکرتین 1و2) در هیپوتالاموس جانبی بیان می شوند و بی دردی ناشی از اورکسینA بعد از تزریق داخل بطن مغزی و تزریق داخل نخاعی نشان داده شده است، ولی هسته ها و مراکز مغزی که این بی دردی را وساطت می کنند، مشخص نشده است. چندین مطالعه ارتباط اورکسینرژیک بین هیپوتالاموس جانبی با ماده خاکستری دور قناتی را نشان داده است. بنابراین در این مطالعه اثرات تزریق داخل ماده خاکستری دور قناتی اورکسینA را روی پاسخ رفتاری به درد در آزمون فرمالین بررسی و با مرفین مقایسه شد.
مطالعه رفتاری در مدل درد التهابی بوسیله فرمالین در موش های صحرایی سفید، نژاد Dawley Sprague و در محدوده وزنی 200 تا 300 گرم، تهیه شده از انستیتو رازی، انجام شد.
تزریق داخل ماده خاکستری دور قناتی اورکسینA سبب کاهش رفتارهای دردی در مرحله اینترفاز و فاز 2 آزمون فرمالین شد (دوز 5، 10 و 20 نانومول)، در حالی که روی مرحله 1 تاثیری نداشت. تزریق داخل ماده خاکستری دور قناتی مرفین رفتارهای دردی را در فاز 1، اینترفاز و فاز 2 آزمون فرمالین شدیدا کاهش داد. در مقایسه با مرفین، اورکسینA تاثیر کمتری در مرحله فاز 2 و 1 آزمون فرمالین داشت. تزریق جانبی تر نسبت به ماده خاکستری دور قناتی اورکسینA هیچ تاثیری روی رفتارهای دردی آزمون فرمالین نداشت.
تزریق داخل ماده خاکستری دور قناتی اورکسینA سبب کاهش رفتارهای دردی در مرحله اینترفاز و فاز 2 آزمون فرمالین شد. ممکن است اورکسینA سبب با مکانیسم های رفتارهای دردی در مرحله اینترفاز و فاز 2 آزمون فرمالین درگیر با شد.