انتقال سازه ژنی بتا گلوبین و miniLCR به رده های سلولی COS-7 و K562 توسط لنتی ویروس نوترکیب: مقدمه ای برای ژن درمانی بیماران بتا-تالاسمی ماژور

بیماری بتا-تالاسمی در اثر غیاب یا کاهش سنتز زنجیره بتاگلوبین به وجود می آید. یکی از روش های درمانی مؤثر برای این بیماری ژن درمانی توسط ناقل های ویروسی است. ظرفیت ناقل های لنتی ویروسی حدود 8 کیلوباز است. با توجه به ظرفیت محدود ناقل های لنتی ویروسی از miniLCR طراحی شده به طول 6 کیلوباز به جای ناحیه تنظیمی LCR در کنار ژن بتاگلوبین استفاده شد. هدف از این مطالعه ساخت لنتی ویروس های نوترکیب حاوی ژن بتاگلوبین و miniLCR برای انتقال سازه ژنی مورد نظر به سلول های هدف به منظور ژن درمانی بتا-تالاسمی ماژور است. هر یک از قطعات HS2، HS3، HS4 (miniLCR) و ژن بتاگلوبین به همراه نواحی UTR ́5 و ́3 از DNA ژنومی افراد سالم با روش PCR تکثیر شد. هر یک از آن ها پس از کلونینگ در ناقل pTZ57R/T و ساب کلونینگ در ناقل pBGGT در نهایت در یک ناقل لنتی ویروسی به نام pLenti-Dest ساب کلون شد. طی ترانسفکشن همزمان ناقل نهایی به همراه سه ناقل کمکی (Plp/VSVG، Plp2، Plp1) با لیپوفکتامین 2000 به درون رده سلولی 293T، لنتی ویروس های نوترکیب حاوی سازه ژنی مورد نظر تولید و با RT-PCR تایید شدند. تیتر این لنتی ویروس های نوترکیب در رده های سلولی COS-7و K562 یکسان بود. MOI بهینه این ویروس ها برای سلول COS-7، 5 به دست آمد. ترانسداکشن سلول های هدف در حضور پلی برن 2 برابر شد. سلول های COS-7 ترانسدیوس شده پس از دو هفته انتخاب آنتی بیوتیکی باقی ماندند. DNA این کلونی های باقی مانده استخراج و با روش PCR وارد شدن سازه ژنی ساخته شده تایید شد. لنتی ویروس ها می توانند وسیله ای مناسب برای انتقال سازه ژنی فوق به سلول های هدف در حال تقسیم و آن هایی که تقسیم نمی شود مانند سلول های بنیادی با هدف ژن درمانی بیماری های خونی مانند بتا-تالاسمی باشند. کارایی استفاده ازلنتی ویروس ها بیشتر از روش هدف گیری ژنی در ژن درمانی بتا-تالاسمی است. انتظار می رود با استفاده از واحدهای HS2و HS3 و HS4 در mini LCR به جای LCR در کنار ژن بتاگلوبین و نیز انتخاب قطعه HS3 با طول بزرگتر میزان بیان بتاگلوبین را افزایش دهد.