بررسی میزان تاثیر آموزش بهداشت برنامه ریزی شده بر پوشش تنظیم خانواده توسط بهورزان در زنان روستاهای شهرستان چابهار سال 1379

این پژوهش یک مطالعه نیمه تجربی از نوع قبل و بعد است که برای بررسی میزان تاثیر آموزش بهداشت بر پوشش تنظیم خانواده به وسیله بهورزان در زنان روستاهای چابهار در سال 1378 انجام گرفته است.
روش نمونه گیری در این مطالعه به صورت تصادفی خوشه ایبود که در آن خانه بهداشت همراه با 158 نفر از زنان روستاهای چابهار به عنوان نمونه انتخاب شد و تحت مطالعه قرار گرفتند. ابزار گردآوری اطلاعات پرسشنامه (زنانه و بهورزان) و آمار موجود در خانه های بهداشت بود. پس از انجام آزمون اولیه، براساس نتایج به دست آمده برنامه آموزشی طراحی و براساس یک مدل ارتباطی طی چهار جلسه آموزشی به اجرا درآمد. حدود 6 ماه پس از اتمام برنامه آموزشی، آزمون ثانویه انجام و اطلاعات جمع آوری شده با استفاده از آزمون های آماری تجزیه و تحلیل شدند.
یافته های پژوهش نشان داد بعد از آزمون، میزان آگاهی و نگرش زنان و بهورزان مورد مطالعه افزایش یافته و آزمون تی زوج تاثیر آموزش را نشان داد (0001/0P<). همچنین میزان عملکرد زنان؛ بعد از آزمون از 8/34% به 2/61% افزایش یافته و آزمون مک نمار اختلاف معنی داری را نشان داد (0001/0P<)، سرانجام میزان پوشش تنظیم خانواده 10 خانه بهداشت منتخب از 54/33% (قبل از آموزش) به 98/58% (بعد از آموزش) افزایش یافت. بنابراین به نظر می رسد آموزش بهداشت می تواند نقش موثری در افزایش میزان پوشش تنظیم خانواده و کنترل جمعیت داشته باشد.