میزان ریزنشت در ترمیم های کلاس V با استفاده از وارنیش و عامل چسبنده عاجی Excite و آمالگام های مختلف به صورت invitro

ریزنشت مشکل مهمی در ترمیم های آمالگامی است و می تواند به تغییر رنگ دندان، تحریک پالپ، حساسیت بعد از ترمیم و عود پوسیدگی منجر شود. هدف از انجام این مطالعه بررسی و مقایسه میزان ریزنشت در سه نوع آمالگام (Cinalux، Dentam و SS White در حفرات کلاس V هنگام استفاده از یک نوع عامل باندینگ عاجی (Excite) و وارنیش (Copalite) بود.
در این مطالعه تجربی، آزمایشگاهی، 78 دندان سالم پرمولر انسان انتخاب و در سطح فاسیال آنها حفرات کلاس V به ابعاد 2×2×3 میلی متر ایجاد شد. سپس دندان ها به 5 گروه (یک گروه 18 تایی شامل دو گروه 9 تایی کنترل مثبت و کنترل منفی و 3 گروه 20 تایی) تقسیم شدند. هر گروه 20 تایی به دو گروه 10 تایی تقسیم شد که یک گروه با عامل باندینگ عاجی و یک نوع آمالگام و گروه دوم با وارنیش و همان آمالگام تقسیم شدند. سپس دندان ها به مدت 105 ثانیه و برای 7000 دور در دمای بین Co2±4 و Co4±54 ترموسایکل شدند. دندان ها در متیلن بلو 2% قرار گرفته، توسط دیسک الماسی برش داده شده و میزان نفوذ رنگ در زیر استریومیکروسکوپ با بزرگنمایی 40 مورد بررسی قرار گرفت. از آزمون های Kruskall-wallis و Mann-whitney برای تجزیه و تحلیل داده ها استفاده شد.
میانگین ریزنشت هنگام استفاده از وارنیش در تمامی انواع آمالگام بیشتر از Excite بود. آزمون آماری تفاوت معنی داری بین ریزنشت هنگام استفاده از وارنیش و انواع آمالگام نشان نداد. بین استفاده از عامل باندینگ عاجی Excite و انواع آمالگام تفاوت آماری معنی دار مشاهده شد (05/0P<). کمترین میزان ریزنشت در هنگام استفاده از Excite در آمالگام Dentam دیده شد.
طبق یافته های حاصل از این مطالعه میزان ریزنشت هنگام استفاده از عامل باندینگ عاجی کمتر از وارنیش بوده، نوع آمالگام مصرفی نیز در میزان ریزنشت موثر می باشد.