بررسی تاثیر هیجانات القا شده مثبت و منفی بر شادمانی و ناراحتی پس از القاء برانگیختگی منفی

هدف از این مطالعه بررسی تاثیر القاء هیجان بر شادمانی و ناراحتی پس از القاء برانگیختگی منفی قبلی است.

32 دانش آموز دختر پایه اول دبیرستان شهر اصفهان به طور تصادفی انتخاب و در دو گروه آزمایشی (هر گروه 8 نفر) و دو گروه گواه (هر گروه 8 نفر) جایگزین شدند و پرسشنامه های افسردگی، شادکامی، MMPI2 و دو مقیاس از پرسشنامه 5 عاملی بزرگ (روان نژندی،درون گرایی) تکمیل نمودند. پس از القاء برانگیختگی منفی(نگرانی) به گروه اول فیلم غمگین، به گروه دوم فیلم شاد وبه گروه سوم فیلم خنثی نشان داده شد و گروه چهارم بدون مداخله بودند.

نتایج نشان داد که تفاوت بین گروه ها در مورد افسردگی و شادمانی معنادار است. همچنین از نظر تاثیر القائات پس از ایجاد نگرانی قبلی در گروه ها میزان افسردگی در گروه دوم (با نمایش فیلم شاد) کاهش و میزان شادکامی افزایش یافته است و تفاوت معناداری را با گروه آزمایش دیگر (نمایش فیلم غمگین) و دو گروه گواه نشان داد.
بحث: نتایج نشان داد که تاثیر هیجانات مثبت بر کاهش اثرات ناشی از هیجانات منفی مثل افسردگی وافزایش هیجانات مثبت مثل شادمانی موثر است این نتیجه را اثر عدم تداوم هیجانات منفی توسط هیجانات مثبت می نامند.