بررسی دیدگاه دانشجویان دندانپزشکی ایران از شیوه ی آموزش ترمیم دندان های پشتی با کامپوزیت

بیان مساله: 

به تازگی درخواست و استفاده از کامپوزیت در ترمیم دندان های پشتی در دندانپزشکی افزایش یافته است.

هدف از این بررسی، تعیین دیدگاه دانشجویان دندانپزشکی ایران از شیوه ی آموزش ترمیم های کامپوزیت پشتی بود.

در این بررسی توصیفی، 450 نفر از دانشجویان دندانپزشکی سال پنجم و ششم دانشکده های دندانپزشکی به روش تصادفی برگزیده شدند. پرسشنامه ای دارای 41 پرسش و بر پایه ی بررسی های همانند و کتب دندانپزشکی ترمیمی فراهم گردید و از دانشجویان خواسته شد، تا میزان رضایتمندی از آموزش نظری و عملی کامپوزیت پشتی، میزان آگاهی و توانایی خود را در انجام ترمیم کامپوزیت پشتی اعلام کنند. روایی علمی پرسشنامه و پایایی آن به وسیله ی متخصصان دندانپزشکی ترمیمی و با آزمون دوباره تایید شدند. داده ها با استفاده از روش های آمار توصیفی گزارش گردیدند.

دانشجویان از میزان آموزش نظری و عملی کامپوزیت پشتی نسبت به آمالگام رضایت نداشتند و بر این باور بودند، که میان آموزش نظری و عملی تناسبی برقرار نیست. میزان 6/1 درصد از دانشجویان، زمان در نظر گرفته شده را برای آموزش کامپوزیت پشتی کافی، 4/54 درصد، فراگیری خود را متوسط و 9/42 درصد، میزان آموزش پره کلینیک را نامطلوب دانستند. محتوای آموزش کامپوزیت پشتی تنها به میزان 50 درصد، نیازهای عملی دانشجویان را در درمانگاه برآورده می سازد. همچنین، دانشجویان باور داشتند، که در دانشکده ی آنها، برای ترمیم حفره ی کلاس یک و دو، آمالگام نسبت به کامپوزیت برتری دارد و 97 درصد، اظهار داشتند، که گفتار آمالگام زودتر از کامپوزیت پشتی آموزش داده می شود. میزان آگاهی دانشجویان از موارد به کار نگرفتن، روش طرح تراش، روش کف بندی، روش های ماتریکس و وج گذاری برای کامپوزیت پشتی به نسبت خوب بود.

رضایت دانشجویان از میزان و زمان در نظر گرفته شده برای آموزش نظری و عملی کامپوزیت پشتی نسبت به آمالگام پایین بود و به نظر می رسد، که بازنگری در برنامه ی آموزشی کامپوزیت پشتی، به ویژه آموزش عملی آن الزامی باشد.