تاثیر لیدوکائین و پریلوکائین بر تغییرات فشار خون، نبض و اضطراب تحت جراحی پریودنتال

آگاهی از میزان تغییرات فشار خون، نبض و اضطراب بیمار حین جراحی پریودنتال، در کنترل بیمار حین درمان های دندانپزشکی اثر بسزایی دارد. هدف از این مطالعه بررسی تاثیر لیدوکائین و پریلوکائین بر تغییرات فشار خون، نبض و اضطراب بیماران تحت جراحی پریودنتال بود.
در این مطالعه کارآزمایی بالینی 80 نفر از بیماران مراجعه کننده به بخش پریودنتولوژی دانشکده دندانپزشکی شهید بهشتی در سال 84-1383، با کمک نمونه برداری تصادفی و پس از بررسی معیارهای ورود و خروج مطالعه در یکی از دو گروه لیدوکائین و پریلوکائین تقسیم شدند. فشار خون، نبض و اضطراب با استفاده از سه پرسشنامه، قبل و ده دقیقه بعد از تزریق ماده بی حسی موضعی در هر دو گروه بررسی شد. داده ها با آزمون های Mann-Whitney، One & Two Sampling Kolmogrov-Smirnow، Chi-square و ANCOVA (Analysis of Covariance) توسط نرم افزار SPSS تحلیل شدند. ماده بی حسی روی فشار خون سیستولیک بعد از تزریق اثر معنی دار آماری نداشت، اما پریلوکائین حاوی فلی پرسین منجر به افزایش بیشتری در فشار خون دیاستولیک بعد از تزریق نسبت به لیدوکائین حاوی آدرنالین گردید. از طرف دیگر، لیدوکائین حاوی آدرنالین باعث افزایش بیشتری در نبض بعد از تزریق نسبت به پریلوکائین حاوی فلی پرسین شد. از لحاظ اضطراب بعد از تزریق دو گروه تفاوت معنی داری آماری با هم نداشتند.
انتخاب ماده بی حسی موضعی بر ضربان قلب و فشار خون دیاستولیک بیماران تحت جراحی پریودنتال تاثیر گذاشت.