بهبودی زخم با استفاده از اسپری سلولهای بنیادی بافت اپی تلیال

جدا سازی، تکثیر سلولهای بنیادی و ترمیم ناحیه آسیب دیده با استفاده از این سلولها

این مطالعه از نوع تجربی است. در این تحقیق از 6 راس خرگوش آلبینو استفاده شد. پوستی به ابعاد 5×5 سانتی متر از یکی از خرگوشها برداشته شد، سپس با استفاده از الکل 70 درصد شستشو داده و در ظرف حاوی Hanks Buffer Saline Solution(HBSS) سرد قرار داده شد. سپس به قطعات ریز تقسیم نموده و در داخل تریپسین 0.1 درصد به مدت نیم ساعت قرار داده شد. سپس سلولها جدا شده و در داخل محیط کشت DMEM کشت داده شد. مدت 10 روز سلولها را نگهداری کرده و در پایان، سلولها را با استفاده از روش تریپسین از کف فلاسکها جدا و با استفاده از سرنگ، 2 سی سی سلول و محیط به ناحیه آسیب دیده اسپری شده و با گاز وازلین بانداژ انجام شد. در گروه شاهد فقط پوست برداشته شده و اجازه ترمیم خود به خودی به آن داده شد. در پایان هفته چهارم حیوانات را کشته، ناحیه ترمیم شده را برداشته و با استفاده از دو رنگ آمیزی عمومی و اختصاصی، ناحیه مورد بررسی قرار گرفت.

در مطالعه سلولی، کلونی های سلولهای بنیادی با رنگ آمیزی اختصاصی قابل مشاهده بوده است. در مطالعه بافت شناسی، اپیدرم ناحیه ترمیم شده با استفاده از سلول کاملا طبیعی بوده اما لایه شاخی آن نازکتر از پوست طبیعی بود؛ غده عرق مشاهده نشد. برجستگی های انگشتی شکل کوتاهتر از اندازه طبیعی بوده و کلاژنهای ناحیه درم منظم تر از پوست طبیعی بود. همچنین عروق درم، وسیعتر و گشادتر بودند.

با این روش می توان ناحیه وسیعی را ترمیم نمود و در ناحیه ترمیم شده پوستی طبیعی در حداقل زمان ممکن به دست آورد.