بررسی اثرات بنزوات سدیم بر بافت بیضه، گونادوتروپین ها و هورمون های تیروئیدی در موش سوری (Balb/C) بالغ

بنزوات سدیم به عنوان یک ماده ی ضدعفونی کننده بر علیه میکروارگانیسم ها در مواد غذایی مصرف می شود. برخی گزارشات حکایت از آثار سوء بنزوات سدیم بر بافت بیضه، گونادوتروپین ها و هورمون های تیروئیدی دارد. هدف از این مطالعه تعیین اثرات بنزوات سدیم بر بافت بیضه، گونادوتروپین ها و هورمون های تیروئیدی در موش سوری نژاد Balb/C نر بالغ است. در این پژوهش تجربی 18 سر موش سوری نژاد Balb/C نر بالغ با سنین 12-10 هفته به صورت تصادفی در سه گروه 6تایی قرار گرفتند. به گروه کنترل، آب معمولی و به گروه اول تجربی روزانه 140 میلی گرم بر کیلوگرم بنزوات سدیم محلول در آب و به گروه دوم تجربی روزانه 280 میلی گرم بر کیلوگرم بنزوات سدیم محلول در آب و به مدت 60 روز داده شد. در پایان تجربه پس از بیهوشی، خون گیری از بطن چپ به عمل آمد و برای سنجش هورمونی، سانتریفوژ گردید. پس از کشتن موش ها، بیضه ها از بدن خارج گردید و پس از مطالعات مرفولوژیکی در گلوتارالدئید به عنوان فیکساتیو قرار گرفتند. تجزیه و تحلیل آماری با استفاده نرم افزار SPSS نسخه ی 12 و آزمون t-test انجام شد.
تفاوت وزن بدن موش ها بین گروه های تجربی و کنترل، معنی دار نبود. مقادیر هورمون های FSH و LH فقط در گروه تجربی دوم نسبت به گروه کنترل، کاهش معنی داری را نشان داد (0001/0 p<). درصورتی که کاهش تستوسترون در هر دو گروه تجربی نسبت به گروه کنترل کاهش معنی داری را نشان داد (0001/0 p<). کاهش هورمون های T3 و T4 و افزایش هورمون TSH در گروه دوم تجربی معنی دار بود (001/0 p<). مطالعه ی فراساختمانی بیضه نشان داد هسته ی سلول های جنسی حالت پیکنوزه دارد، همچنین واکوئول های متسع فراوان در سیتوپلاسم سلول های آن دیده شد.
بنزوات سدیم موجب کاهش هورمون های گونادوتروپین، تستوسترون و T3، T4 می گردد. در نتیجه پیشنهاد می شود در حد امکان در م و اد غذایی، دارویی و بهداشتی از مواد جایگزین استفاده شود.