بررسی مقایسه ای گیر و مقاومت به شکست ترمیم کمپلکس آمالگام و MOD در دندان مولر اول مندیبل (Invitro)

استفاده صحیح از آمالگام دندانی، ترمیمی ایجاد می کندکه سالهاخدمت خواهدکرد. درک خواص فیزیکی واصول تهیه حفره برای ساخت ترمیمهای آمالگامی الزامی است. هنگامی که بافت دندانی کافی، اطراف یک ترمیم آمالگام وجود دارد، با ایجاد تعدادی اندرکات، شیار و طرح دم چلچله یا دیگر اشکال مشابه در بافت دندانی می توان بقای بهتر یک ترمیم ساده را تضمین نمود. در صورتی که این میزان بافت دندانی وجود نداشته باشد، یعنی تاج کلینیکی باقیمانده کم بوده، برای نگهداشتن ترمیم، گیر اضافی بصورت پین، باکس و... لازم است. تعداد 48عدد دندان مولر اول مندیبل انتخاب و در اکریل مانت شدند. سپس نمونه ها به طور تصادفی به چهار گروه دوازده تایی تقسیم شدنددر نمونه های موجود در گروه های اول و دوم تراش MOD با مشخصات زیر صورت گرفت:عرض باکال و لینگوال ایسموس mm3، کف پالپال و کف جینجیوال در یک امتداد و دارای عمق یکسان mm3. در گروه های سوم و چهارم، سطح اکلوزال نمونه ها به گونه ای تراش خورد که یک سطح صاف بدست آمده و فاصله ختم تراش تا محل CEJ mm3 بود. سپس 4 باکس در سطح باکال، لینگوال، مزیال و دیستال تعبیه شد. سپس تمام نمونه ها با آمالگام ترمیم شدند. در مرحله بعد نمونه ها با استفاده از دستگاه universal Testing machine برای بررسی گیر و مقاومت به شکست مورد آزمایش قرار گرفتند. در نهایت داده ها توسط تست t- test تجزیه و تحلیل آماری شدند.
میانگین مقاومت به شکست وگیر گروه های مختلف به ترتیب زیر بدست آمد:گروه اول (مقاومت به شکست MOD): 3/1784نیوتن گروه دوم: (گیر MOD): 8/218نیوتنگروه سوم: (مقاومت به شکست 4-box): 4/880نیوتن گروه چهارم (گیر 4-box): 4 /317نیوتن میزان مقاومت به شکست گروه سوم نسبت به گروه اول به میزان 50درصد کاهش یافت. میزان گیر در گروه چهارم نسبت به گروه دوم به میزان 30درصد افزایش یافت. این طور به نظر می آید که استفاده از آمالگام همراه با پوشش کاسپی و تراش 4 باکس، که مورد آزمایش قرار دادیم به خوبی می تواند در برابر نیروهای جویدن (biting) وگاز گرفتن در دندان های خلفی مقاومت کند.