بررسی اثر درمانی سیکلوفسفامید بر آسیب دیررس ریوی ناشی از گاز خردل در موش سوری

در میان عوارض دیررس مصدومین گاز خردل مشکلات ریوی از جمله برونشیت مزمن و فیبروز ریوی مهمترین علت ناتوانی بلند مدت در بیماران می باشد. سیکلوفسفامید دارای اثرات ضد التهابی بوده و در بیماری های ریوی همانند فیبروز ریوی کاربرد داشته است. بنابراین در این مطالعه به بررسی اثر درمانی سیکلوفسفامید در عوارض دیررس گاز خردل و نقش استرس اکسیداتیو در مکانیسم اثر آن در موش پرداخته شد. یک ماه پس از مواجه موش های سوری نر با گاز خردل به صورت استنشاقی، یک گروه شش تایی به عنوان گروه آزمایش (دریافت کننده گاز خردل و سیکلوفسفامید) و یک گروه 6 تایی به عنوان شاهد مثبت و یک گروه 8 تایی بدون مواجهه با گاز خردل به عنوان شاهد منفی انتخاب شد. پس از آسان کشی به روش در رفتگی گردن و نمونه گیری از موش ها، شاخص های التهاب و فیبروز ریوی و استرس اکسیداتیو در گروه ها مورد مقایسه قرار گرفتند. نتایج حاصل نشان دهنده کاهش درصد فضای آلوئولی ریه، ویتامین C و مقدار H2O2 سرمی و افزایش ارتشاح لنفوسیت ها و هیدروکسی پرولین بافتی بصورت معنی دار در گروه شاهد مثبت در مقایسه با شاهد منفی بود. در گروه آزمایش افزایش ویتامین C، H2O2 سرمی و کاهش درصد فضای آلوئولی و هیدروکسی پرولین بافتی بصورت معنی دار نسبت به گروه شاهد مثبت مشاهده گردید ولی کاهش ارتشاح لنفوسیت ها از نظر آماری معنی دار نبود. تغییرات پارامترهای فوق در گروه آزمایش نسبت به گروه شاهد منفی بصورت کاهش درصد فضای آلوئولی ریه، کاهش هیدروکسی پرولین بافتی و افزایش ارتشاح لنفوسیت ها، ویتامین C و H2O2 سرمی بوده است که در همه موارد فوق باستثنای ارتشاح لنفوسیت ها این تغییرات معنی دار بود. بنابراین سیکلوفسفامید شاید به واسطه کاهش بافت فیبروزه و التهاب ناشی از گاز خردل بتواند در کاهش عوارض دیررس ریوی گاز خردل موثر باشد.