مقایسه ی دو روش درمان در اپی کندیلیت خارجی: یک کار آزمایی بالینی دوسوکور

با وجود شیوع فراوان اپی کندیلیت خارجی و محدودیت های بلند مدت و کوتاه مدت به دنبال آن، هنوز اتفاق نظر اندکی در مورد درمان آن مشهود است. یکی از روش های متعدد مطرح شده که در درمان این بیماری بسیار مورد استفاده قرار می گیرد، تزریق موضعی استروئید است. خم کردن ناگهانی و قدرتمند مچ دست مبتلا که با عنوان «;;;;Complete the lesion»;;;; مطرح شده است، از روش هایی است که همراه تزریق موضعی استروئید به کار می رود و هنوز به خوبی شناخته نشده است. طی یک بررسی شش ماهه به مقایسه ی تزریق موضعی استروئید همراه با عمل «;;;;Complete the lesion»;;;; ونیز تزریق آن بدون انجام این عمل پرداخته ایم.
طی یک مطالعه ی بالینی دوسوکور، 50 نفر مبتلا به اپی کندیلیت خارجی از مراجعه کنندگان به درمانگاه ارتوپدی در دو گروه 25 نفره تقسیم شدند. برای گروه مداخله، تزریق موضعی استروئید به همراه عمل «;;;;Complete the lesion»;;;; انجام شد و برای دست مبتلا به مدت سه هفته گچ بلند گرفته شد. برای گروه شاهد تمامی موارد فوق به غیر از عمل «;;;;Complete the lesion»;;;; صورت گرفت. بیماران طی هفته های سوم، ششم، دوازدهم، و بیست و چهارم، طبق معیارهای رverhaar، در چهار گروه عالی، خوب، متوسط، و ضعیف مورد ارزیابی قرار گرفتند.
طی مدت پیگیری، 7 نفراز مطالعه خارج شدند. جهت آنالیز داده ها از آزمون هایFriedman وMan-Whitney استفاده گردید.
طی تمامی دوره های پیگیری، تفاوت معنی داری بین دو گروه مداخله و شاهد مشاهده نگردید. طی بررسی هفته ی سوم، میانه ی نمرات گروه مداخله کمی بالاتر از گروه شاهد بود (02/3 در مقابل 77/2). نتایج آماری معنی داری نیز طی تمامی دوره های پیگیری برای هر دو گروه به دست آمد (05/0 P