بررسی تطبیقی میزان و نحوه استفاده از مکانیسم های دفاعی در بین بیماران دیابتی و افراد سالم در سال 1386

امروزه با افزایش مسئولیت و پیچیده تر شدن روابط اجتماعی و افزایش بیماری های روانی لازم است انسان ها، به ویژه بیماران خاص با روش های مقابله ای و مکانیسم های دفاعی روانی آشنایی بیشتری پیدا کنند. هدف پژوهش حاضر بررسی تطبیقی میزان و نحوه استفاده از مکانیسم های دفاعی در بین بیماران دیابتی و افراد سالم بود.
در این مطالعه مورد شاهدی، از بین 500 بیمار دیابتی مراجعه کننده به بیمارستان امام خمینی اردبیل در سال های 86-85، 40 نفر دیابتی به روش نمونه گیری سیستماتیک و 40 فرد سالم با استفاده از روش همتاسازی انتخاب شدند. ابزار جمع آوری اطلاعات، پرسش نامه ای بود که توسط قمری (1383) از روی مقیاس کارکرد دفاعی DSM-IV تهیه شده بود. از آزمون t مستقل برای تحلیل داده ها استفاده شد.
بین تحصیلات و اشتغال با نحوه استفاده از مکانیسم های دفاعی رابطه معنی داری وجود داشت، اما میزان استفاده از مکانیسم های دفاعی در بین مردان و زنان، بیمار و غیربیمار و مجرد و متاهل تفاوتی نداشت.
به طور کلی افراد دیابتی و غیردیابتی، به خصوص افرادی با تحصیلات پایین تر و بیکار، نیاز به اطلاعات بیشتری در مورد مکانیسم های دفاعی دارند.