سبک های یاددهی در آموزش بالینی پرستاری: یک مطالعه کیفی

مطالعات زیادی در زمینه محیط بالینی اساتید پرستاری و مشکلات مربوط به آن انجام شده است، اما سبک یاددهی اساتید در بالین کمتر به عنوان یک کل مورد توجه قرار گرفته است. لذا این پژوهش با هدف جستجو، توصیف و تفسیر درک اساتید پرستاری از سبک یاددهی در بالین انجام شد.
این مطالعه یک مطالعه کیفی مبتنی بر رویکرد گراندد تئوری است. در این مطالعه پانزده مربی پرستاری به صورت فردی در سال تحصیلی 1386-1385 مورد مصاحبه قرار گرفتند. پروتکل های به دست آمده از این مصاحبه ها به صورت مکتوب درآمد و با استفاده از روش مقایسه مداوم استرائوس و کوربین مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.
سه مضمون اصلی و دوازده زیر مضمون از یافته ها ظهور یافت که می توانند سبک یاددهی بالینی اساتید پرستاری را به تصویر کشند. این مضمون ها عبارتند از: چندگانگی سبک یاددهی، ماهیت یاددهی بالینی و کنترل و انطباق در جو آموزشی. چندگانگی سبک یاددهی فرآیند غالب در این مطالعه بود. منحصر به فرد بودن سبک یاددهی کلی فرد در داده ها بارز بود ولی با توجه به موقعیت، نوع مهارت (محتوا)، محیط آموزشی و امکانات، سطح یادگیرنده و کنترل و انطباق اساتید با جو آموزشی، سبک یاددهی در آموزش بالینی قابل تغییر و تعدیل بود.
هر چند سبک یاددهی یک پدیده پیچیده می باشد ولی مطالعه حاضر برخی از قواعد و اصول عمده آن را آشکار نمود.