بهینه سازی باززایی گیاه پنبه از طریق مریستم انتهایی
بهینه سازی باززایی گیاه پنبه برای دو رقم ساحل و ورامین با استفاده از مریستم انتهایی با هدف انتقال ژن از طریق آگروباکتریوم صورت گرفت. در این بررسی مریستم انتهایی از گیاهچه های 4 تا 5 روزه دو رقم جدا گردید و در محیط ویژه ساقه زایی (MS Murashige & Skoog،) تغییر یافته بدون تنظیم کننده رشد) قرار داده شدند. پس از 2- 5/1 ماه مریستم هایی که تولید ساقه و برگ نمودند به منظور ریشه زایی در یک طرح کاملا تصادفی با چهار تیمار ریشه زایی: 1 MS تغییر یافته بدون تنظیم کننده رشد 2 یک دوم MS به همراه 1/0 میلی گرم در لیتر ایندول بوتیریک اسید (IBA)(Indole-3-butyric Acid)، 3- یک دوم MS به همراه 1/0 میلی گرم در لیتر نفتالین استیک اسید (NAA) (a-Naphtaleneacetic Acid) و 4 یک دوم MS به همراه 1/0 میلی گرم در لیتر ایندول استیک اسید (IAA) (Indoleacetic Acid) در چهار تکرار ارزیابی شدند. پس از 2- 5/1 ماه تجزیه و تحلیل آماری داده ها نشان داد که بهترین محیط ریشه زایی برای دو رقم ساحل و ورامین محیط حاوی تنظیم کننده رشد IBA است. هم چنین نتایج بیانگر آن بود که ریشه زایی رقم ورامین بهتر از رقم ساحل می باشد.
- حق عضویت دریافتی صرف حمایت از نشریات عضو و نگهداری، تکمیل و توسعه مگیران میشود.
- پرداخت حق اشتراک و دانلود مقالات اجازه بازنشر آن در سایر رسانههای چاپی و دیجیتال را به کاربر نمیدهد.