معرفت از نگاه درون دینی

در این نوشتار بر آنیم تا مباحث معرفتی درون دینی را با نگاه درون دینی بررسی کنیم. نخست به چیستی معرفت موردنظراصحاب دین و مستدل بودن آن، پرداخته ایم و در این زمینه، تفکیک دین داران را از متصدیان و صاحبان مذاهب فکری لازم دانسته ایم. امکان دست یابی به معرفت از نگاه اندیشمندان دینی و مروری به مدل های گوناگون دست یابی به معرفت، بخش بعدی را تشکیل می دهد. بحث دیگر، عوامل و موانع معرفت از نگاه منابع دینی است؛ اموری همچون تقوا در دست یابی به معرفت و اموری مانند تبعیت از هوی و هوس، در منع از معرفت، نقش اساسی دارند. ذومراتب بودن معرفت و وجود حجاب های نورانی در مراتب بالاتر و اینکه مراتب پایین معرفت، حجاب مراتب بالا می شود، موضوع دیگری است که به اختصار بیان شده است.
در ادامه، گزاره های دینی در دو بخش اعتقادی و فقهی مطرح شده است. در امور اعتقادی، علمی بودن گزاره ها لازم دانسته شده است و همین امر در امور فقهی نیز برقرار است؛ مگر موارد اندکی که استثنا شده است. البته نکته مهم آن است که به نظر نگارنده، گزاره های فقهی دو بعد فقهی و اعتقادی دارند و در بعد اعتقادی، همیشه ضرورت علمی بودن محفوظ است. در نظر گرفتن این نکته، پی آمدهای مثبتی می تواند داشته باشد.