اثر دفعات تخم کشی و تراکم نگهداری تخم بر میزان ماندگاری تخم و لارو در ماهی قزل آلای رنگین کمان [Oncorhynchus mykiss (Walbaum، 1792)]

به منظور تعیین اثر دفعات تخم کشی و تراکم نگهداری تخم بر میزان ماندگاری تخم و لارو، از پنج گروه مولد قزل آلای رنگین کمان به دفعات متفاوت تخم کشی گردید. درصد ماندگاری و میزان رشد در مراحل مختلف، از باروری تا چشم زدگی، تخم گشایی و شنای آزاد لاروی برای هر گروه از مولدین به طور جداگانه بررسی شد. هم چنین، اثر تراکم های مختلف نگهداری تخم (چهار، هفت و ده هزار به ازای هر سینی) بر مراحل تکامل تخم تا تولید لارو با شنای آزاد در هر دسته از مولدین آزمایش گردید. پژوهش انجام شده به صورت فاکتوریل (3×3×5) در چارچوب طرح بلوک های کامل تصادفی در سه تکرار انجام گرفت. نتایج نشان می دهد که میزان ماندگاری و رشد تخم و لارو با دفعات تخم کشی ارتباط بسیار تنگاتنگ دارد (P<0.05)، به گونه ای که میزان ماندگاری و رشد لاروی، از باروری تا شنای آزاد لاروی برای مولدین با سه و چهار بار تخم کشی، نسبت به مولدین با یک بار، دو بار و پنج بار و بیش از آن، اختلاف معنی داری نشان می دهد (P<0.05). اگرچه میزان رشد لارو در تراکم های مختلف تفاوت معنی دار نداشت، ولی میزان ماندگاری از باروری تا شنای آزاد در مولدین مختلف، که تراکم چهار هزار تخم در هر سینی داشتند، نسبت به تراکم های هفت هزار و ده هزار تخم به طور معنی دار کمتر بود (P<0.05). بر پایه این یافته ها، چنین به نظر می رسد که مولدین با سه و چهار بار تخم کشی عملکرد بهتری نسبت به مولدین جوان و مسن تر دارند. هم چنین، نگهداری تخم در تراکم های کم می تواند عملکرد تخم بارور را در مراحل مختلف انکوباسیون کاهش دهد.