بررسی امکان ساخت کاغذ بادوام با استفاده از خمیر وارداتی اکالیپتوس

کاغذ با دوام کاغذی است که طی مدت استفاده و در هنگام بایگانی شدن، کیفیت اولیه اش را حفظ نماید. عوامل اصلی تخریب کاغذ شامل آبکافت (هیدرولیز اسیدی)، اکسیداسیون و فرآیندهای فتوشیمیایی هستند. در ساختار کاغذ هر چقدر طول الیاف مورد استفاده بلندتر و یونهای فلزی Fe+3،Fe +2،Cu+2، Mn+2 و ترکیبات حلقوی حاصل از تخریب لیگنین کمتر باشند، انتظار می رودکه کاغذ ساخته شده دارای دوام بیشتری باشد. در این تحقیق از الیاف کرافت رنگبری شده وارداتی اکالیپتوس استفاده گردید. خمیر مورد به وسیله دستگاه PFI mill برای رسیدن به درجه روانی 25 300 به میزان 12000 دور پالایش گردید. سپس کاغذ دست ساز 70 گرمی مطابق آیین نامه شماره C25-65 استاندارد SCAN ساخته شد. در ساخت کاغذ دست ساز از AKD به عنوان عامل آهار دهنده به میزان 2% وزن خشک الیاف و EDTA بعنوان عامل کی لیت کننده در غلظت های 0، 25/0، 5/0 و 75/0 درصد استفاده گردید. برای اطمینان بیشتر از آب یون زدایی شده استفاده گردید. همچنین به میزان 20% از کربنات کلسیم به عنوان عامل پر کننده و قلیای باقی مانده استفاده گردید. سپس نمونه ها تحت تابش نور U.V با طول موج 330 تا 440 نانومتر در فواصل زمانی 0، 10، 20، 30، 40 و 50 ساعت قرار گرفته و پس از آن در شرایط کنترل شده دمایی و رطوبت نسبی قرار گرفتند. در نهایت هر یک از شاخص های مقاومتی با سه تکرار اندازه گیری و به منظور مقایسه میانگین مقاومتهای کاغذهای ساخته شده، آزمون تجزیه واریانس و دانکن استفاده گردید.
در بررسی عوامل متغیر (زمان، غلظت EDTA) بر روی طول پاره شدن نمونه ها، عامل زمان تاثیر بسیار معنی داری بر روی طول پاره شدن نمونه ها دارد.
در مورد شاخص مقاومت پاره شدن افزایش زمان همواره باعث کاهش اینشاخص می گردد و کاهش معنی دار است. افزایش غلظت ماده کی لیت کننده EDTA در بهبود خواص شاخص مقاومت پاره شدن کاملا مشهود است.
در مورد شاخص مقاومت به تاشدن افزایش زمان همواره باعث کاهش مقاومت به تاشدن می گردد و این کاهش معنی دار است. در بررسی سطوح مختلف ماده کی لیت کننده EDTA مشخص است که میانگین تاثیر این ماده در بهبود خواص مقاومت به تاشدن در غلظت های صفر درصد تا 75/0 درصد در سه سطح مختلف قرار داشته و دارای تفاوت معنی دار می باشد.
در مورد شاخص مقاومت به ترکیدن عامل زمان، تاثیر بسیار معنی داری بر روی این شاخص دارد. افزایش زمان همواره باعث کاهش شاخص مقاومت به ترکیدن می گردد و این کاهش کاملا معنی دار است.
در مورد شاخص مقاومت به کشش، افزایش زمان همواره باعث کاهش این شاخص می گردد. و در 6 سطح قرار می گیرند.