نقد تاویل های ناورا از آیات بیانگر نمونه های عینی معاد

یکی از شیوه های قرآن در اثبات معاد، ارائه نمونه رخدادهایی مشابه معاد است که در همین جهان تحقق یافته است؛ امور خارق العاده ای که خود بیانگر زنده شدن انسان ها و حیوانات پس از مردن در جهان کنونی است. این موارد همان گونه که در پایان برخی از این آیات آمده است نشانه امکان تعلق قدرت الهی بر زنده شدن همه انسان ها و تحقق قیامت کبری است. اما برخی مفسران همچون عبده و رشید رضا در تفسیر المنار، سرسید احمد خان هندی در تفسیر الهدی و الفرقان و نیز مرحوم طالقانی در تفسیر پرتوی از قرآن، بدون اشاره به قرینه و دلیلی موجه، از ظهور چنین آیاتی دست برداشته و کوشیده اند تفسیری خلاف ظاهر ارائه کنند. این نوشتار برآن است تا ضمن بیان تفسیر درست و مطابق با ظاهر این آیات، تاویلات مذکور در تفسیرهای یادشده را بررسی و نقد نماید.