مقایسه سرانجام نوزادان دوقلو متولد شده از روش های کمک باروری و خودبخودی

عوارض و پیامدهای نامناسب حاملگی، جنینی و نوزادی در حاملگی های دوقلو بیش از تک قلو می باشد، خصوصا اگر حاملگی ناشی از روش های کمک باروری باشد. با توجه به افزایش استفاده از روش های کمک باروری و حامگی های دوقلویی این مطالعه با هدف مقایسه عوارض در حاملگی دو قلوئی حاصل از روش های کمک باروری و خودبخودی جهت شناسائی و درمان زودرس این عوارض انجام شده است.
این مطالعه تحلیلی بر روی 40 نفر از زنان باردار با حاملگی دوقلویی حاصل از روش های کمک باروری و 80 نفر از زنان باردار با حاملگی دوقلویی که خودبخود باردار شده بودند و از نظر سن نیز مشابه بودند، انجام شد. عوارض حاملگی از جمله پره اکلامپسی، دیابت بارداری، زایمان زودرس و عوارض جنینی مانند تاخیر رشد داخل رحمی، وزن کم هنگام تولد و انتقال به بخش مراقبتهای ویژه نوزادان برای هر فرد ثبت و مورد مقایسه قرار گرفتند.
میانگین سن بارداری در حاملگی خودبخودی 2/3±4/34 هفته و در حاملگی با روش های کمک باروری 1/2±7/33 هفته بود که اختلاف معنی داری با هم نداشتند. ابتلا به دیابت بارداری در گروه کمک باروری 13 مورد ودر گروه حاملگی خودبخودی 8 نفر (004/0=p)، تاخیر رشد داخل رحمی در گروه روش های کمک باروری3 مورد و در حاملگی خودبخودی هیچ موردی یافت نشد 035/0p= و انتقال به بخش مراقبتهای ویژه نوزادان در گروه کمک باروری 30 مورد و در گروه حاملگی خودبخودی 26 مورد (000/0=p) که بطور معنی داری بیشتر از گروه خودبخودی بود. وزن هر یک از قل ها در گروه کمک باروری بطور معنی داری کمتر از وزن نوزادان در گروه حاملگی خودبخودی بود (004/0 و 002/0=p). پارگی زودرس پرده ها، پره اکلامپسی، وقایع جفتی، مرگ داخل رحمی جنین در دو گروه تفاوت معنی داری نداشت.
با توجه به بالاتر بودن عوارض مادری و جنینی در حاملگی های حاصل از روش های کمک باروری، پیشنهاد می شود این بیماران تحت مراقبت پره ناتال دقیق تری را قرار گیرند تا به این طریق بتوان از عوارض آن کاست.