شیوع و ویژگی های درگیری کبد در بیماران تالاسمی مبتلا به هپاتیت C در بیمارستان کودکان حضرت علی اصغر(ع)

ویروس هپاتیت C (HCV) علت اغلب موارد هپاتیت ویروسی در بیماران مبتلا به تالاسمی نیازمند به تزریق خون است. با وجود آنکه اقدامات اخیر در رابطه با غربال گری بیماران بطور چشمگیری از بروز این عفونت کاسته است، هنوز آلودگی به HCV از علل مهم بیماری و مرگ و میر در مبتلایان به تالاسمی می باشد. این مطالعه به منظور بررسی شیوع درگیری کبدی در بیماران تالاسمی در ایران به صورت گذشته نگر روی پرونده بیمارستانی 507 بیمار مبتلا به تالاسمی با تزریق خونهای مکرر که در بیمارستان کودکان حضرت علی اصغر(ع) ازابتدای سال 1378 هجری شمسی تا پایان آن تحت مراقبت بودند انجام شد. براساس نتایج به دست آمده، 122 بیمار(24%) از نظر Anti-HCV مثبت بودند. تمام بیماران بجز یک مورد، اولین نوبت تزریق خون را قبل از سال 1375 یعنی زمانی که غربال گری فرآورده های خونی از نظر HCV اجباری شد، دریافت کرده بودند. در این مطالعه بیوپسی کبد در 38 بیمار که عفونت HCV در آنها توسط آزمون واکنش زنجیره پلی مراز(PCR) تایید شده بود، انجام گردید و ارتباط معنی داری بین میانگین ALT و هیستوپاتولوژی کبد از مرحله(Stage) 1 تا 3 (040/0= P) و درجه(Grade) 1 تا 3(015/0= P) به دست آمد. همچنین میانگین AST با پیشرفت از درجه 1 به 3 (010/0= P) ارتباط داشت اما بین میانگین AST و ALT و مرحله 4 یا درجه 4 ارتباطی وجود نداشت. ارتباط معکوسی بین مقدار آلبومین سرم از مرحله 1 تا 4 (029/0= P) مشاهده شد اما مقدار آلبومین سرم با درجه بیماری ارتباطی نداشت. عفونت HCV در بیماران تالاسمی با سابقه تزریق خونهای مکرر شایع است و افزایش مقدار ترانس آمیناز یا کاهش مقدار آلبومین سرم، تغییرات هیستوپاتولوژیک قابل ملاحظه در بیوپسی کبد را پیش بینی می کند.