تعیین عمق شاخص و بهینه آبیاری در ذرت های زودرس با هدف احتساب حداکثر سود

به منظور محاسبه عمق های شاخص و بهینه آب مصرفی و با توجه به هدف کسب سود حداکثر در اثر کم آبیاری، تحقیقی در قالب یک طرح آماری با آرایش کرت های خرد شده بر روی سه رقم ذرت زودرس ارقام 301، 303 و 315 انجام شد. در این آزمایش ارقام ذرت به عنوان تیمار اصلی با سه تکرار و سطوح آبیاری به عنوان تیمار فرعی بود که با استفاده از سیستم آبیاری تک شاخه ای مدل هنکس اقدام به ایجاد 6 سطح آبیاری در دو طرف لوله گردید.
با استفاده از نتایج تحقیق براساس مقادیر مختلف آب مصرفی توابع تولید Y(W)، تابع هزینه C(W) و تابع درآمد B(W) برای هر سه رقم تعیین و بر اساس تحلیل ریاضی و اقتصادی این توابع عمق های شاخص و بهینه آبیاری مورد ارزیابی قرار گرفت و مشخص گردید که: الف) با وجود اینکه آبیاری کامل بالاترین میزان عملکرد را به دنبال دارد اما به دلیل بالا رفتن هزینه ها سود خالص نهایی حداکثر نیست، ب) با کم آبیاری در شرایط محدودیت زمین، با هدف استفاده از حداکثر واحد اراضی، عمق بهینه آب مصرفی برای ارقام مختلف، کاهش حدودا 3درصد را نسبت به آبیاری ماکزیمم نشان می دهد، و ج) با کم آبیاری در شرایط محدودیت آب، با هدف استفاده حداکثر از واحد حجم آب، عمق بهینه آب مصرفی نسبت به آبیاری ماکزیمم بطور متوسط 19درصد کاهش خواهد یافت. نتایج همچنین نشان دادند که سود خالص در دو حالت با به کارگیری یک عمق آب مصرفی معادل با عمق آب مصرفی ماکزیمم برابر می باشد، پس منطقی است که عمق آب مصرفی معادل که به طور متوسط 90درصد عمق آب مصرفی ماکزیمم است، بکار رود. ضمنا با کم آبیاری 5/17درصد برای رقم 301، 4/20درصد برای رقم 303 و 1/19درصد برای رقم 315، به ترتیب بالاترین بازده ریالی برای یک مترمکعب آب معادل 2/1011، 1/1206 و 6/1543 ریال عاید خواهد شد. با آب صرفه جویی شده از محل کم آبیاری، سطح زیر کشت افزایش یافته و در نهایت سود خالص نهایی افزایش قابل ملاحظه ای خواهد داشت. همچنین بیشترین سود خالص در بین ارقام فوق، مربوط به رقم 315 است.