نقش نمونه گیری، کشت و تست حساسیت آنتی بیوتیکی در درمان زخم قرنیه

هدف از این مطالعه ارزیابی نقش نمونه گیری، کشت و تست حساسیت آنتی بیوتیکی در درمان زخمهای عفونی قرنیه است. این مطالعه به صورت آینده نگر روی 100 بیمار مبتلا به زخم قرنیه که به درمانگاه چشم بیمارستان حضرت رسول اکرم(ص) مراجعه کرده بودند انجام شد. پس از معاینات معمول با اسلیت لامپ و تعیین میزان ضایعه اپی تلیوم، انفیلتراسیون و ادم قرنیه، میزان واکنش اتاق قدامی و هیپوپیون از زخم قرنیه بیماران نمونه گیری انجام شد و نمونه برای رنگ آمیزی و کشت آماده گردید. سپس قطره سفازولین و جنتامایسین تغلیظ شده برای بیمار تجویز شد. در این بررسی 50 بیمار (50 %) تنها با دریافت دارو بطور قابل قبولی بهبود یافتند که از این تعداد فقط 4 بیمار (4 %) نیاز به تعویض دارو براساس یافته های آزمایشگاهی حاصل از کشت و تست حساسیت آنتی بیوتیکی پیدا کردند. 43 بیمار (43 %) با وجود دریافت داروهای تجویز شده یا تغییر آنها براساس یافته های آزمایشگاهی، به علت عدم بهبودی قابل قبول یا پیشرفت ضایعه، نیاز به جراحی قرنیه پیدا کردند (36 مورد فلپ ملتحمه و 7 مورد پیوند قرنیه). در7 بیمار (7 %) به علت سوراخ بودن قرنیه در بدو مراجعه و دید NLP، گلوب تخلیه شد. با توجه به نتایج فوق می توان گفت که اغلب زخمهای باکتریال قرنیه با تجویز بموقع آنتی بیوتیکهای وسیع الطیف بهبودی می یابند و انجام کشت و تست حساسیت آنتی بیوتیکی لااقل در مراکزی که دسترسی به آزمایشگاه و متخصص تشخیص آزمایشگاهی آسان نیست، چندان ضروری به نظر نمی رسد. تهیه کشت و تست حساسیت آنتی بیوتیکی را می توان برای بیمارانی در نظر گرفت که زخم شدید و پیشرفته قرنیه دارند یا عامل غیر باکتریایی برای زخم قرنیه آنها مطرح است یا تغییر نوع درمان مد نظر می باشد.