میرزای قمی و حوادث سیاسی، اجتماعی و مذهبی عصر او

اندیشه سیاسی علمای شیعه با قدرت یابی قاجاریه، افزایش تماس ایران با غرب و نفوذ افکار و مفاهیم روشنفکرانه پس از صفویه تحول چشمگیری یافت و بین علمای اصولی شیعه و پادشاهان آغازین قاجار با هدف جلوگیری از نفود اخباریون، شیخی ها، صوفیان و دفاع از کشور اسلامی در برابر هجوم بیگانه و همچنین کسب مشروعیت که شاهان قاجار به دنبال آن بودند، همکاری و هم دلی بوجود آورد.
هم نوایی و نزدیکی علما و سلطان در عهد فتحعلی شاه، به اوج خود رسید. شاه پس از تثبیت قدرت خود، در کسب مشروعیت و مقبولیت سیاسی مذهبی به دوستی و همکاری با علما روی آورد، دلبستگی فتحعلی شاه به امور و شعائر مذهبی و نیاز به مشروعیت بخشیدن به حکومت خاندان قاجار، جنگ دراز مدت ایران و روسیه، ستیز پیگیر علما با صوفیان، اخباریون، شیخیه و مبلغان مسیحی از مهمترین انگیزه های همگرایی و همکاری علما و فتحعلی شاه بود.
میرزای قمی معروف به محقق قمی و صاحب القوانین که مورد احترام آقامحمدخان و جانشینش بود با ارسال نامه هایی به آن ها خواستار اجرای عدالت و احکام الهی بود، ضمن بیان سیر حوادث سیاسی، عملکرد میرزا در برابر آن حوادث و به بررسی این نامه ها و همچنین عملکرد او در ارتباط با جنگ ایران و روس و صدور فتوای جهاد، پدیده استعمار، مبلغان مسیحی و اخباریون پی می بریم.