مقایسه روش های برش حداقل و بستن اولیه لایه های عمقی در جراحی سینوس پیلونیدال

اهداف. بیماری پیلونیدال، وضعیت التهابی مزمن شایعی است که معمولا در ناحیه ساکروکوکسیژال ایجاد می شود. هدف این مطالعه، مقایسه نتایج جراحی سینوس پیلونیدال به روش برش حداقل و بازگذاشتن زخم و روش برش و بستن اولیه لایه های عمقی بود.
مواد و روش ها. 160 بیمار مرد با میانگین سنی 64/22 سال به دو گروه تقسیم شدند؛ 80 نفر تحت درمان به روش برش حداقل و باز گذاشتن زخم (باز)؛ و 80 نفر هم تحت روش برش و بستن اولیه لایه های عمقی (بسته) قرار گرفتند.
یافته ها. مدت زمان عمل جراحی در گروه باز 53/4 دقیقه و در گروه بسته 01/16 دقیقه بود (0001/0= p). متوسط زمان بستری در بیمارستان در هر دو گروه 16/1 ر وز بود. متوسط زمان برگشت به کار 51/14 روز در گروه باز و 38/18 روز در گروه بسته بود (05/0= p). مدت زمان بهبود زخم در روش باز 94/26 و در روش بسته 63/13 روز بود (0001/0= p). متوسط شدت درد در گروه باز 21/4 و در گروه بسته 51/4 روز بود (3/0= p). میزان عود در هر دو گروه 5/7% بود (41/0= p). نتیجه گیری. تفاوت معنی داری بین دو گروه از نظر درد، عود، بستری در بیمارستان و بازگشت به کار وجود ندارد، اما در مدت زمان عمل جراحی، خونریزی و ترشح بعد از عمل و مدت زمان بهبود زخم، تفاوت معنی دار بود. روش بسته نسبت به روش باز از نظر ترشح و خونریزی ارجح است.