مقایسه ی سلامت روان مادران کودکان مبتلا به آسم و گروه شاهد بر اساس آزمون SCL- 90-R

آسم یکی از بیماری های شایع تنفسی در کودکان است که با ازدیاد حساسیت برگشت پذیر راه های هوایی همراه است. امروزه آسم به عنوان یک بیماری سایکوسوماتیک با ابعاد مختلف جسمی و روانی مطرح شده است که هر یک می تواند تشدیدکننده ی دیگری باشد. لذا برخورد صحیح با این بیماری نیازمند اقدامات طبی و روان شناختی مناسب است.
هدف از این مطالعه ارزیابی علایم روان پزشکی در مادران کودکان آسماتیک میباشد.
در طی یک مطالعه مورد شاهدی بر روی مادران 50 کودک مبتلا به آسم متوسط تا شدید (گروه مورد) و50 مادر کودک غیرمبتلا به آسم (گروه شاهد) و با در نظر گرفتن معیارهای ورود و خروج از طریق نمونه گیری در دسترس، دوگروه با استفاده از پرسش نامهای از پیش طراحی شده از نظر متغیرهای مداخله ای ارزیابی و همسان سازی شدند. ابزار پژوهش پرسش نامه استاندارد (-90-Reviesed Symptom Check List) SCL-90-R بود که توسط آن 9 عامل شامل روان پریشی، افکارپارانوئید، ترس مرضی، پرخاشگری، اضطراب، افسردگی، حساسیت بین فردی، وسواس فکری عملی و شکایات جسمی سنجیده شد. این چک لیست ابزاری برای سنجش سطح فعلی نشانه های بیماری است که طی فاصله ی زمانی یک هفته روی می دهند.
تفاوت آماری معنی داری بین دو گروه از نظر سن مادر وکودک، رتبه ی تولد، تعداد فرزندان در خانواده، سطح سواد، شغل، وضعیت تاهل والدین، میزان مشاجره در خانواده، وجود بیماری جسمی یا روانی در خانواده، سابقه ی مصرف سیگار و اعتیاد در خانواده مشاهده نشد. میانگین نمره ی کسب شده در آزمون SCL-90-R برای افسردگی، جسمانی کردن، روان پریشی، اضطراب، وسواس، حساسیت بین فردی و فوبیا در گروه مورد به طور معنی داری بیشتر بود. میانگین نمره ی معیار کلی علایم مرضی در گروه مورد به طور معنی داری بیشتر بود و نسبت شانس برای بروز علایم جدی با توجه به معیار کلی علایم مرضی در مادران کودکان آسماتیک 2 و نسبت شانس برای وجود هر گونه علایم در مادران کودکان آسماتیک 54/2 بوده است.
با توجه به ابعاد روان شناختی بارز بیماری آسم کودکان در خانواده و در خود بیمار، همکاری مستقیم یک روان پزشک در کنار کادر درمانی برای کنترل بهتر بیماری بسیار مفید به نظر می رسد و روان درمانی خانواده ی فرد آسماتیک می تواند اقدامی موثر در اعتلای سلامت روانی جامعه و کمکی بزرگ تر به درمان بهتر بیماری کودک باشد.