بررسی تاثیر کمکی شیمی درمانی موضعی در درمان رتینوبلاستوم پیشرفته داخل چشمی

اگرچه انجام شیمی درمانی همراه با درمان های موضعی در کنترل موارد کمتر پیشرفته بیماری رتینوبلاستوم (Retinoblastoma-Rb) بسیار موثر می باشد، ولی درمان موارد پیشرفته بیماری نیازمند به کارگیری روش های درمانی موثرتری برای کنترل انتشار بیماری به داخل فضای ویتره و یا ساب رتینال می باشد. این مطالعه جهت بررسی نقش استفاده توام از شیمی درمانی و تزریق پری اکولار کربوپلاتین در درمان رتینوبلاستوم پیشرفته داخل چشمی صورت گرفته است.
مطالعه از نوع مداخله ای آینده نگر (Prospective interventional case series) می باشد. در گروه مورد 16 چشم (از 16 بیمار) مبتلا به رتینوبلاستوم گروه C و D و در گروه شاهد 18 چشم (از 17 بیمار) مبتلا به رتینوبلاستوم گروه C و D قرار داشتند. در هر دو گروه، شیمی درمانی سیستمیک با رژیم VEC و درمان های فوکال (موضعی) صورت گرفت. در گروه مورد علاوه بر درمان های فوق، تزریق پری اکولار کربوپلاتین نیز انجام شد. تمام بیماران قبل از ورود به مطالعه تحت معاینه زیر بیهوشی و فوتوگرافی فوندوس با دستگاه Ret-Cam قرار گرفتند. میزان تزریق کربوپلاتین در هر تزریق به طور متوسط (mg) 15 میلی گرم بود. از نرم افزار SPSS V.15 استفاده شد. جهت آنالیز مقایسه ای از تست Chi-square یا Fischers exact استفاده شد. مقایسه میانگین در دو گروه با استفاده از تست غیر پارامتریک Mann-Whitney انجام شد.
متوسط سن گروه مورد 6/28 ماه ومتوسط سن گروه شاهد 6/26 ماه بود. در گروه مورد، 7 پسر و 9 دختر و در گروه شاهد، 7 پسر و 10 دختر قرار داشتند. متوسط تعداد جلسات شیمی درمانی در گروه مورد 9 سیکل و در گروه شاهد 3/9 سیکل بود. در گروه مورد، متوسط تعداد تزریق کربوپلاتین در هر چشم 3 (1 تا 5) بار بود. سایر درمان های فوکال (کرایوتراپی، براکی تراپی، ترانس پوپیلاری ترموتراپی یا Transpupillary Thermotherapy-TTT) در هر دوگروه تقریبا مشابه هم بودند.
در گروه مورد، 9 چشم در گروه C و 7 چشم در گروه D قرار داشتند و در گروه شاهد 9 چشم در گروه C و 9 چشم در گروه D قرار داشتند و متوسط زمان پیگیری 27 ماه بود.
در پایان مطالعه در گروه مورد 5 چشم (31%) مورد انوکلئاسیون (تخلیه چشم Enucleantion) قرار گرفتند، 10 چشم به حالت پسرفت بود و یک چشم نیز به کمک براکی تراپی مورد کنترل قرار گرفت، در نهایت 69% بیماران در پایان مطالعه در پسرفت کامل قرار داشتند. در گروه شاهد، 10 چشم (55%) مورد انوکلئاسیون قرار گرفتند و 8 چشم (45%) به حالت پسرفت بودند.
علی رغم اینکه انجام تزریق پری اکولار کربوپلاتین به همراه استفاده توام از شیمی درمانی و درمان های فوکال در بیماران با Rb پیشرفته با میزان بیشتر حفظ گلوب نسبت به گروه شاهد همراه بود، ولی این تفاوت از نظر آماری معنی دار نبوده و انجام مطالعه با تعداد نمونه های بیشتر و پیگیری طولانی تر توصیه می گردد.