نوآوری امام خمینی(قدس سره) در فقه سیاسی

فقاهت، بارزترین وصف امام خمینی(قدس سره) است و پرسش اصلی این گفتار نیز درباره نوآوری فقهی ایشان می باشد. فقه اسلامی دریای بی کرانی از معرفت دینی است. ازاین رو، نگارنده پرسش اصلی را در حوزه فقه سیاسی متمرکز کرده است. نوآوری فقهی امام راحل از سنخ تحول معرفتی - ساختاری در برداشت رایج فقها از موضوع ولایت فقیه است. در برداشت رایج برای موضوع باب مستقلی دیده نشده و ولایت فقیه به عنوان اولی لحاظ نگردیده است، حال آنکه امام خمینی برای ولایت فقیه، عنوان اولی قائل بوده و آن را در کنار سایر احکام اولی، مانند نماز، روزه و حج و بلکه بالاتر از آنها دیده است. حکومت فی نفسه و بالاصاله دارای مصلحت است و برای مشروعیت اعمال خود نیاز به مصلحتی غیر از مصلحت فی نفسه ندارد. این برداشت جدید از حکومت برای امام خمینی در دوره تاسیس حکومت اسلامی، بیش از پیش جلوه گر بوده است. نگارنده بر مبنای نوآوری امام خمینی در فقه سیاسی به برخی نکات متفاوت با دیدگاه بزرگان دین اشاره کرده است.