زیرساخت های اجتماعی در بچه مردم جلال آل احمد

داستان کوتاه های آل احمد در بازشناخت و کندوکاو گزاره های ناخودآگاه جمعی و مختصات ساختارهای اجتماعی از منابع قابل تامل و بررسی به شمار می روند. از این منظر متن آل احمد نمونه ای زبده و متشخص از ادبیاتی به شمار می رود که همواره پذیرای تحلیل های جامعه شناختی و مردم شناسانه بوده است.
داستان بچه مردم به خوبی همگونی و همنوایی درونمایه ها وساختارهایی که در متن مطرح شده را با مختصات، زیرساخت ها، کنشگرها و بایسته های فرهنگی- اجتماعی که در جهان بیرون اتفاق می افتد را به تصویر می کشد. به گونه ای که همنوایی و تطابق این گزاره ها در درون متن و در مولفه های بنیادین اجتماع حتی در سطح قالب و سبک نمود و بروز عینی یافته اند. بدین ترتیب، متن بچه مردم همان اندازه که تصویری واقع گرایانه و شخصی از دریافت های نویسنده است، تفسیری خردمندانه از پیش زمینه های کنش های اجتماعی و رفتارهای فرهنگی به دست می دهد.