تاثیر مکمل یاری حاد ال-کارنیتین بر آستانه بی هوازی و تجمع لاکتات

تغذیه مناسب، پیش شرط ضروری برای بهبود مؤثر عملکرد ورزشی، آماده سازی، رفع خستگی پس از فعالیت و جلوگیری از آسیب دیدگی ورزشکاران است. مکملهای تغذی های شامل کربوهیدراتها، پروتئینها، ویتامینها و مواد معدنی در حد مجاز توصیه شده به طور گستردهای در زمینه های ورزشی گوناگون منبع کمکی هستند. هدف از مطالعه حاضر، بررسی تاثیر مکمل دهی حاد ال-کارنیتین بر آستانه بی هوازی و تجمع لاکتات طی فعالیت بیشینه بود.
تحقیق به صورت کارآزمایی بالینی دوسوکور و متقاطع انجام شد. 12 نفر از دانشجویان مذکر رشته تربیت بدنی به طور تصادفی با میانگین سنی 64/0±75/21 سال و میانگین شاخص توده بدنی 94/0±70/ 23 کیلوگرم بر متر مربع در این تحقیق شرکت کردند. آزمودنی ها به صورت تصادفی به دو گروه مکمل و دارونما تقسیم شدند. 90 دقیقه قبل از اجرای پروتکل تعدیل یافته کانکانی به گروه مکمل 2 گرم ال-کارنیتین به شکل قرص در ml200 آب همراه با 6 قطره آبلیمو و به گروه دارونما فقط ml200 محلول آبلیمو تجویز شد. برای جمع آوری داده های مربوط به گازهای تنفسی آزمودنی ها حین اجرای آزمون کانکانی تعدیل شده از دستگاه گاز آنالیزور استفاده شد. برای بررسی تغییرات و تحلیل داده ها از آزمون آنالیز واریانس یک طرفه با اندازه گیری تکراری(repeated measurement) استفاده شد. سطح معنی داری کمتر از 5 0/0 منظور شد.
افزایش معنی داری در زمان رسیدن به آستانه بی هوازی گروه مکمل ال-کارنیتین (65/0± 14/19 دقیقه) نسبت به گروه دارونما (28/0±16 دقیقه) وجود داشت. همچنین، در میزان اختلاف تجمع لاکتات در گروه مکمل (19/0±87/3) و گروه دارونما (58/0±08/6) کاهش معنی داری (001/0=p) مشاهده شد. حداکثر اکسیژن مصرفی در گروه دریافت کننده مکمل ال-کارنیتین (48/1±54/50) نسبت به گروه دارونما (51/1±16/45) افزایش معنی داری (000/0=p) نشان داد. در نسبت تبادل تنفسی به دست آمده از دو گروه تفاوت معنی داری (971/0=p) مشاهده نشد.
یافته های این مطالعه نشان می دهد که مکمل ال-کارنیتین قادر به کاهش تجمع لاکتات و به تاخیر انداختن آستانه بی هوازی متعاقب یک فعالیت بیشینه است و با افزایش حداکثر اکسیژن مصرفی منجر به بهبود عملکرد ورزشی خواهد شد.