سیاست خاورمیانه ای روسیه

پس از جنگ سرد که با فروپاشی اتحادجماهیر شوروی و فروغلطیدن روسیه در گرداب مشکلات اقتصادی و سیاسی توام بود، ایالات متحده آمریکا فارغ البال توانست خاورمیانه را عرصه نفوذ یکجانبه خود قرار دهد. در این زمان که سیاست خارجی روسیه به تبع بازسازی اقتصادی، همسو با سیاست های آمریکا در این منطقه بود، شرایط را برای واشنگتن مهیاتر کرد. هر چند از نیمه های دهه نود میلادی تحولاتی در رویکرد سیاست خارجی روسیه رخ داد و مسکو ناامید از غربگرایی دریافت حفظ حوزه نزدیک روسیه نیز در گرو حفظ و گسترش روابط با کشورهایی چون ترکیه و ایران است. با وجود این تا این زمان چندان تقابلی در روابط مسکو- واشنگتن مشاهده نمی شد. حتی با روی کار آمدن پوتین روابط دو کشور رو به بهبود بود که با شروع مسئله عراق روند بهبود روابط دو کشور با چالش هایی مواجه شد. به گونه ای که روسها دریافتند تداوم قدرت و امنیت داخلی و منطقه ای آنها در اتخاذ مواضع مستقلانه در برابر آمریکاست. بدین دلیل از این زمان نظام بین الملل شاهد رویکردهای مستقل و بعضا تقابل جویانه کرملین در مقابل سیاست های کاخ سفید در مناطقی چون خاورمیانه است.