بررسی پیامدهای ناشی از میوم در بارداری

چکید ه سابق ه و میو م)لیومیوم (های رحمی شای عترین تومورهای خوش خیم رحم هستند که در حقیقت نئوپلاس مهای خوش خیمی می باشند که از عضله صاف رحمی منشاء می گیرند. با وجود شیوع بسیار بالای آنها، فقط در چهار درصد زنان حامله، میو مهای رحمی قابل مشاهده در سنوگرافی وجود دارد. با توجه به تغییرات این تومورها در طی بارداری و ایجاد پیامدهای نامطلوب در این روند، هدف از این مطالعه بررسی پیامدهای ناشی از میوم در بارداری است.
مواد و رو شها: این مطالعه همگروهی آینده نگر طی مدت دو سال) 85 و 1386 (در بیمارستا نهای رسول اکرم)ص(و شهید اکبرآبادی تهران جهت مقایسه پیامدهای بارداری در خان مهای باردار نرمال و دارای میوم انجام شده است. بر اساس سونوگرافی انجام شده در طول سه ماهه اول حاملگی، 375 خانم نرمال)بعنوان گروه کنترل(و 87 خانم دارای میوم انتخاب شدند و از نظر عوارض قبل و پس از زایمان مورد بررسی قرار گرقتند.
داشتن میوم در طول بارداری ریسک فاکتوری برای افزایش عوارضی چون خونریزی سه ماهه اول بارداری، سقط خود به خودی سه ماهه اول بارداری، جفت سرراهی، پرزانتاسیون غیرسفالیک، خونریزی پس از زایمان و زایمان سزارین می باشد. ولی میزان زایمان زودرس، پارگی زودرس کیسه آب، جدا شدن زودرس جفت و محدودیت رشد داخل رحمی در گروه دارای میوم تفاوت آماری معنی داری با گروه کنترل نداشت. به علاوه میزان خونریزی پس از زایمان در گروه دارای میوم با قطر بزرگ تر از 5 cm بیشتر از گروه دارای میوم با قطر مساوی و کوچک تر از 5 cm می باشد (02 / P=0). با انجام آنالیز چند متغیره، Logistic Regression در نرم افزار SPSS 15 سن بالای مادر و nulliparity، هر کدام به طور مستقل با داشتن میوم در بارداری در ارتباط بودند.
تشخیص میوم با سونوگرافی در طول بارداری بیانگر پرخطر بودن بارداری می باشد که خود مستلزم آموزش بیمار و آمادگی پرسنل زایمانی برای کنترل عوارض احتمالی حین و پس از زایمان می باشد.