مقایسه اثر درمانی تزریق داخل ویتره Bevacizumab با تریامسینولون استوناید بر ادم سیستویید ماکولای مقاوم به درمان ناشی از یووییت - کارآزمایی بالینی تصادفی شده

مقایسه اثر درمانی تزریق داخل ویتره bevacizumab و تریامسینولون استوناید بر ادم سیستویید ماکولا (CME) ناشی از یووییت.
روش پژوهش: مطالعه به روش کارآزمایی بالینی تصادفی بر روی 31 چشم از 26 بیمار مبتلا به CME مقاوم به درمان ناشی از یووییت به علل مختلف انجام شد. بیماران بصورت تصادفی در دو گروه قرار گرفتند: در گروه اول (IVB: intravitreal bevacizumab)، 15 چشم تحت درمان با یک تا سه تزریق 25/1 میلی گرم bevacizumab و در گروه دوم (IVT: intravitreal triamcinolone)، 16 چشم تحت درمان با یک تا سه تزریق 2 میلی گرم تریامسینولون قرار گرفتند. تغییرات حدت بینایی، ضخامت مرکزی ماکولا (CMT)، نشت از ماکولا و عوارض تزریق در هفته های 12،24 و 36 بعد از تزریق بررسی گردید.

بهبود حدت بینایی درگروه IVB در هفته های 12، 24 و 36 و در گروه IVT در هفته های 24 و 36، در مقایسه با قبل از تزریق معنی دار بود. از نظر تغییر ضخامت مرکزی ماکولا (CMT)، تنها در گروه IVT در هفته های 12، 24 و 36 در مقایسه با قبل از تزریق اختلاف معنی دار ملاحظه گردید. از نظر کاهش نشت ماکولا در گروه IVT در همه پی گیری ها در مقایسه با قبل از تزریق اختلاف معنی دار مشاهده شد. در گروه IVB تنها در هفته 36 در مقایسه با قبل از تزریق کاهش نشت معنی دار بود. در مقایسه بین دو گروه، اختلاف معنی دار در هیچ یک از اندازه گیری ها (دید، CMT و نشت از ماکولا) مشاهده نگردید. در آزمون رگرسیون با حذف تاثیر کاتاراکت، بهبود دید در گروه IVT ملاحظه گردید)007/0(P=. در میان بیماران تحت بررسی، هیچ گونه عارضه سیستمیک ناشی از تزریق داخل چشمی مشاهده نگردید، تنها ایجاد و پیش رفت کاتاراکت از نوع Subcapsular در گروه IVT در هفته 36 قابل ملاحظه بود)034/0.(P=

تزریق داخل ویتره bevacizumab به اندازه تریامسینولون در درمان CME مقاوم ناشی از یووییت تا 36 هفته موثر است. البته با حذف تاثیر کدورت عدسی ناشی از تریامسینولون، نتایج سودمندتری از این دارو می توان انتظار داشت.