مقایسه اثر کلونیدین و پرازوسین بر کابوس های اختلال استرس پس از سانحه جنگ

اختلال استرس بعد از سانحه (P.T.S.D.) که یک اختلال روان پزشکی (اضطرابی) محسوب می شود ممکن است در اثر یک استرس شدید و ناتوان کننده ایجاد شود. یکی از علائم این اختلال، کابوس های شبانه است که گاهی بسیار شدید و سبب بی خوابی، رنج و ناراحتی فرد می شود. در برخی مطالعات مشخص شده که در این اختلال، فعالیت سیستم آدرنرژیک زیاد می شود و نیز گزارش شده داروهایی مثل کلونیدین، گانفیسین و پرازوسین که فعالیت این سیستم را کم می کنند باعث کاهش علائم از جمله کابوس های شبانه می شوند. لذا در این مطالعه، اثر کلونیدین (اگونیست آلفا دو پیش سیناپسی) و پرازوسین (آنتاگونیست آلفایک) را برکابوس های این بیماران مقایسه می کنیم.
در یک کار آزمایی بالینی دوسوکور و تصادفی دو گروه از بیماران بستری PTSD به مدت 8 هفته تحت درمان با کلونیدین و پرازوسین قرار گرفتند، بیماران همگی مرد، متاهل و مبتلا به فرم مزمن اختلال بودند و کسانی که سوء مصرف یا وابستگی به مواد، اختلال سایکوتیک و مشکلات طبی برای تحمل این دو دارو داشتند، در مطالعه قرار نمی گرفتند.
میانگین شدت کابوس ها در هر دو گروه تحت درمان کاهش یافت که از نظر آماری معنا دار بود (001/0P<) ولی اختلال کاهش میانگین شدت کابوس ها بین دو گروه معنا دار نبود (05/0P>).
بحث: اگرچه هر دو دارو سبب کاهش شدت کابوس ها شد، ولی اثربخشی آن ها با هم تفاوت نداشت.