اثر تغییرات ضریب تخلیه مجاز رطوبتی خاک بر کمیت محصول پنبه در منطقه گرگان

به منظور تعیین بهترین زمان آبیاری بر اساس تخلیه مجاز رطوبتی خاک و تاثیر آن بر خواص کمی پنبه، آزمایشی در سالهای 1378 و 1379 در ایستگاه تحقیقات پنبه هاشم آباد بصورت طرح کرتهای خرد شده در قالب بلوکهای کامل تصادفی با 4 تیمار و 3 تکرار بر روی دو رقم پنبه در دست معرفی بنامهای سای اکرا (C1) و (C2) 818-312 و در خاکی با بافت سیلت کلی لوم انجام گرفت. تیمارهای آبیاری عبارت بودند از: آبیاری پس از تخلیه 40، 60 و 80 درصد رطوبت قابل استفاده خاک در تمام آبیاری ها در کل فصل رشد و تیمار بعدی آبیاری پس از تخلیه 40 درصد رطوبت خاک تا قبل از اوج گلدهی و تخلیه 60 درصد پس از اوج گلدهی. بر اساس آزمایشهای مورد نظر می توان گفت که تیمارهای آبیاری در سال اول و دوم تاثیر معنی داری بر عملکرد کل و وزن قوزه نداشتند، اما تاثیر آن بر درصد زودرسی در سال اول معنی دار شد. بیشترین عملکرد مربوط به رقم سای اکرا بود که نسبت به رقم 818-312 در سال اول و دوم به ترتیب 11.7 و 5.6 درصد افزایش عملکرد داشت و اختلاف آنها در سال اول معنی دار ولی در سال دوم معنی دار نشد. نتایج تجزیه مرکب دو ساله نیز نشان داد که بین سالها از نظر عملکرد کل اختلاف معنی دار وجود نداشت، اما از نظر درصد زودرسی اختلاف معنی دار وجود داشت. بین تیمارهای آبیاری نیز در طی دو سال از نظر عملکرد و زودرسی اختلاف معنی داری مشاهده نگردید. رقم سای اکرا با 3592kg/ha دارای عملکرد بیشتر بود که نسبت به رقم 818-312 بطور میانگین 10.2 درصد افزایش عملکرد داشت و رقم 818-312 زودرس تر بود. در نهایت بهترین تیمار آبیاری از نظر مدیریتی و کاهش دفعات آبیاری زمان آبیاری پس از تخلیه 80 درصد رطوبت خاک و بهترین رقم سای اکرا بدست آمد.