دررفتگی مکرر شانه (نتایج درمان با عمل «بریستو»)

پیش روش های جراحی متعددی به منظور درمان ناپایداری یا دررفتگی مکرر جلویی شانه وجود دارد. در عمل «بریستو» با ایجاد یک مهار و حفاظ دینامیک و استاتیک در قسمت جلو و پایین مفصل شانه، از دررفتگی مفصل جلوگیری می شود. هدف از این مطالعه بررسی نتایج عمل جراحی «بریستو» در اصلاح دررفتگی مکرر جلویی شانه بود.
در این مطالعه گذشته نگر، 19 بیمار که به دلیل دررفتگی مکرر جلویی شانه با منشاء تروماتیک، با روش جراحی «بریستو» درمان شده بودند، مورد بررسی قرار گرفتند. میانگین زمان پیگیری بیماران 5/7 سال (14-3 سال) و میانگین سنی بیماران در هنگام عمل 25 سال بود. مشخصات دموگرافیک براساس پرونده های بیمارستان، پرسش از بیماران و معاینه بالینی برای بررسی میزان تعداد دررفتگی بعد از عمل جراحی، دامنه حرکات مفصل شانه، درد و توانایی انجام فعالیت های ورزشی بررسی شدند. جهت بررسی نتایج و عملکرد مفصل شانه از سیستم امتیاز دهی (CSS) Constant-shoulder-Score استفاده شد.
هیچ یک از بیماران عود یا دررفتگی مجدد نداشتند. احساس ناپایداری در3 بیمار مشاهده شد. میانگین کاهش دامنه حرکتی شانه در حالت ابداکشن و چرخش به خارج بازو در مقایسه با شانه سالم 35 درجه (60-25) بود. پنج بیمار از درد خفیف شانه در پایان فعالیت روزانه شکایت داشتند. دو بیمار که قبل از بروز دررفتگی، فعالیت های ورزشی کششی و والیبال را به طور منظم انجام می دادند، بعد از عمل نمی توانستند فعالیت ورزشی قبلی را انجام دهند. در مجموع 15 بیمار (9/78%) براساس سیستم امتیازدهی فوق نتیجه خوب و عالی داشتند. در پرتونگاری زمان پیگیری، در سه مورد علایم آرتروز زودرس دیده می شد. اینها هر سه کسانی بودند که محدودیت در حرکات چرخشی به خارج داشتند.
عمل جراحی «بریستو» در درمان دررفتگی مکرر جلویی شانه با میزان بالایی از نتایج خوب و عالی همراه است. میزان ناپایداری بعد از عمل کم می باشد ولی به دلیل محدودیتی که در چرخش شانه ایجاد می کند، این عمل در افراد با فعالیت ورزشی حرفه ای یا سنگین توصیه نمی شود.