ترمیم ضایعات کپسولولابرال بالایی شانه با کمک آرتروسکوپی: بررسی کوتاه مدت

پیش ضایعات کپسولولبرال فوقانی شانه در فرد مبتلا باعث درد و ناتوانی می گردد به طوریکه عملکرد عضو مبتلا را شدیدا تحت تاثیر قرار می دهند. این ضایعات می توانند به صورت منفرد یا همراه با سایر ضایعات نظیر پارگی روتاتور کاف دیده شوند. علایم درد و بی ثباتی مکرر، نیاز به درمان جراحی و ترمیم این ضایعه پیدا می کنند. هدف از این مطالعه بررسی نتایج درمان آرتروسکوپی ضایعات کپسولولابرال بالایی شانه بود.
در این مطالعه که به صورت بررسی موردها (case-series) از اردیبهشت 1383 تا خرداد ماه 1387 در تهران انجام شد، 29 بیمار (23 مرد و 6 زن) با میانگین سنی 26 سال (36-19سال) و میانگین زمان پیگیری 31 ماه (47-12 ماه) پس از درمان ضایعات لابرال فوقانی شانه توسط آرتروسکوپی، مورد بررسی قرار گرفتند. 13 نفر از آنان ورزشکار بودند. از این تعداد 7 نفر سابقه ورزش «بالاتر از سطح شانه» (overhead) و 6 نفر سابقه ورزش های دیگر را داشتند. این بیماران شامل 8 بیمار نوع I، 17 بیمار نوع II، 3 بیمار نوع III ویک بیمار نوع IV ضایعه «سلاپ» (SLAP) بودند. در 7 بیمار پارگی روتاتور کاف به صورت جزئی وجود داشت. در بیماران نوع I دبریدمان و در نوع II دبریدمان و دکورتیکاسیون لبه گلنویید و بخیه با قلاب، در نوع III دبریدمان و اکسزیون و در نوع IV دبریدمان و ترمیم قلاب تاندون «بای سپس» انجام گردید. سپس بیماران با مقیاس شانه دانشگاه کالیفرنیا لوس آنجلس ((University of California-Los Angeles Shoulder Scale (UCLA) و براساس توان برگشت به سطح فعالیت های قبلی ارزیابی شدند.
درمان جراحی آرتروسکوپیک «سلاپ»، براساس نمره مقیاس «کالیفرنیا»، در23 نفر رضایت بخش ودر 6 نفر با عدم رضایت همراه بود. 19 نفر به سطح عملکرد قبل از آسیب رسیدند. به طورکلی امتیازبندی مقیاس شانه «کالیفرنیا» و برگشت به فعالیت با نوع فعالیت ورزشی تناسب داشت و بیمارانی که ورزش های «بالاتر از سطح شانه» داشتند، امتیاز کمتر و برگشت به سطح فعالیت قبل از آسیب کمتری داشتند.
درمان آرتروسکوپیک «سلاپ» شانه در بیشتر بیماران موفق است ولی درمان در بیماران با فعالیت های «بالاتر از سطح شانه» به اندازه سایر بیماران موفق نمی باشد.